W sierpniu 1914r. Japonia postanowiła wykorzystać międzynarodową sytuację by zdobyć część terenów w Chinach. Większość państwa byłą bowiem zaangażowana w proszenie działań wojennych w na kontynencie europejskim. Japonia zażądała od Niemiec, aby ich siły zostały wycofane z zajmowanych obszarów na Dalekim Wschodzie. Ponieważ strona niemiecka nie odpowiedziała na te postulaty, Japończycy wypowiedzieli Niemcom wojnę, a następnie zajęli ich posiadłości.
W listopadzie 1914r. Japonia przedstawiła Chinom 21 postulatów. W 1915r. podpisany został traktat, na mocy którego część chińskich obszarów (Mandżuria Południowa, Szantung i Honan) stała się strefą japońskich wpływów, a tereny te mogły być przez Japonię eksploatowane.
W 1916r. Japonia i Rosja zawarły tajny układ, w którym mowa była o współpracy, dostawach amunicji i zapewnieniu spokoju na tyłach działań.
W 1917r. Francja i Anglia otrzymały od Tokio wsparcie japońskiej floty wojennej, która miała być wykorzystana przeciwko krętom podwodnym z Niemiec.
W 1918r. Japonia podpisała układ ze Stanami Zjednoczonymi, w którym strona amerykańska uznała że dzięki swojej lokalizacji Japonia ma prawo do interesów w Chinach. W zamian za to Japonia uznała integralność Chin.
