Tokio jest stolica Japonii, położoną na wyspie Honsiu w Zatoce Tokajskiej nad Oceanem Spokojnym. Usytuowane jest na obszarze największej niziny japońskiej - Kant. Ze względów administracyjnych aglomeracja tokijska jest prefekturą stołeczną, zajmuje powierzchnie 2 046 kilometrów kwadratowych. Tokio liczy 11.9 milionów mieszkańców - jest jednym z największych miast na świecie. Do jego prefektury należą wyspy:
- Archipelagu Izu - Shichit
- oraz Ogasawara
Metropolia Tokio liczy 27,5 milionów mieszkańców, jest jednym z największych ośrodków przemysłowych (Keihin), handlowych i finansowych oraz kulturowo - naukowych Japonii. Jest siedziba licznych instytucji bankowych, giełdy papierów wartościowych, tu mają siedziby zarządy większości wielkich firm przemysłowych. Oprócz tego Tokio stanowi siedzibę międzynarodowych targów przemysłowych, które tam są organizowane co 2 lata wymiennie z Osaką.
Tokio wyróżnia się pod względem ogromnej liczby drobnych i średniej wielkości licznych fabryk i warsztatów jak również ogromnych i nowoczesnych zakładów przemysłowych. Prężnie rozwija się ty przemysł:
- poligraficzny
- precyzyjny
- elektrotechniczny
- elektroniczny
- optyczny
- środków transportu (samolotów, samochodów, taboru kolejowego)
- maszynowy (produkcja obrabiarek, maszyn drogowych)
- metalowy
- spożywczy
- chemiczny i farmaceutyczny
- celulozowo - papierniczy
- drzewny
- włókienniczy
- odzieżowy i skórzany
- hutnictwa żelaza
Tokio jest największym w kraju węzłem komunikacyjnym kolejowej (Shinkansen), drogowej i lotniczej (porty lotnicze Haneda i Narita) oraz promowej. Miasto posiada rozbudowaną sieć metra z 8 liniami o długości 205 kilometrów.
Miasto oprócz funkcji przemysłowej sprawuje również funkcje kulturowo - naukową - skupia około 1/3 liczby wszystkich japońskich szkół wyższych a 50 % wszystkich studentów skupionych na Uniwersytecie Tokijskim, licznych akademiach naukowych, akademiach sztuk pięknych, towarzystwach i instytutach naukowych. Studenci mają również zapewniony swobodny dostęp do licznych bibliotek, wydawnictw, muzeów, galerii. Tokio wyposażone jest również w jeden z największych na świecie ogrodów zoologicznych i botanicznych, zaplecze sportowe w postaci stadionów i obiektów olimpijskich.
Tokio jest miastem niejednolitym, w jednej części miasta znajdujemy dzielnice wypchane gęstą, chaotyczną i niską zabudową z wąskimi uliczkami i zakamarkami a w drugiej zaś nowoczesne centra mieszkaniowe.
Centrum miasta tworzy pałac cesarski. Jest on otoczony fosą i pozostałościami murów obronnych. Z placu w kierunku południowym można dotrzeć do dzielnicy ministerstw i parlamentu a w kierunku wschodnim do dzielnicy Marunouchi - dzielnicy banków i nowoczesnych biurowców. Idąc ulica Gilza przechodzi się po najbardziej zagospodarowanej handlowo alei w Japonii - tu można odwiedzić kino, teatr, liczne lokale nocne, restaurację. Tokio dzieli się na dwa rejony - jeden zwany Górnym Miastem a drugi zwany Dolnym Miastem. Pierwszy z nich skupia zabudowę rezydencjonalną, drugi zaś położony płasko nad Zatoką Tokajską, gromadzi głównie zakłady przemysłowe, licznie zagospodarowany urządzeniami portowymi, tu też znajdują się rejony i dzielnice zamieszkałe przez ludność mniej zamożną a wręcz ubogą. Taki podział sprawia wiele trudności, - dlatego w mieście występuje taki duży problem komunikacyjny i nie dziwi tu nikogo spóźnienie do pracy czy szkoły. Podejmowane są liczne działania modernizacyjne w celu prostowania i poszerzania ulic, budowie nadziemnej autostrady oraz skrzyżowań o charakterze bezkolizyjnym a także rozbudowie metra i kolejki podziemnej.
Modernizacja rozpoczęta przez Igrzyskami Olimpijskimi w 1964 roku zapoczątkowała te rozbudowę, ponieważ przyniosła zamierzony skutek przynajmniej na chwile rozładowując na głównych i najczęściej uczęszczanych trasach. Ale w związku z ciągłym rozwojem miasta nie można oczekiwać, że tak pozostanie na zawsze.
Trochę historii:
Pierwsza wzmianka o tym mieście pochodzi z końca XII wieku. Wtedy pojawiła się pierwsza notatka o tej małej mieścinie rybackiej, Edo. W 1457 roku Ota Mochisuke założył tu obronną siedzibę, później w 1590 roku Tougawa Ieyasu przebudował ją na zamek. Rok 1603 przyniósł ogromne zmiany - Tokugawa od tego roku stał się szogunem a miasto faktyczna stolica Japonii. Wtedy to następuje okres wzmożonego rozwoju miasta - powstają nowe rezydencje magnatów czyli dzisiejsze Górne Miasto oraz na wschodzie Niższe Miasto jako dzielnica slumsów. Już w XVIII staje się największym miastem świata 1,4 milionem mieszkańców a od 1868 roku siedzibą cesarza. Wtedy to zostaje nadana dzisiejsza i aktualna nazwa Tokio.
Miasto uległo dwukrotnemu zniszczeniu, najpierw w wyniku trzęsienia ziemi, które miało miejsce w 1923 roku niszcząc 2/3 miasta oraz po ataku lotników amerykańskich w czasie II Wojny Światowej. Miasto mimo tych katastrof szybko się odbudowało, ale już według nowoczesnych planów, zatracając po części swój wiekowy charakter.
Z zabytków wartych zwiedzenia pozostał: wrota świątynne oraz ich budowle: Meiji-jing, Yasukuni-jinja, Gokokuji, Hommonji a także budynki pałacu cesarskiego oraz ruiny zamku z XVII wieku jak również gmachu parlamentu, pałacu Kasaka i parków w stylu japońskim.
