Wisła jest najdłuższą rzeką Polski, wijąca się przez cały obszar kraju od Beskidu Śląskiego aż po Zatokę Gdańską. Źródła Wisły należy szukać w początkach potoków Czarnej Wisełki i Białej Widełki, wypływających spod Baraniej Góry.. Jej długość wynosi 1047,5 km od źródła do ujścia. Rozwój ujścia Wisły następował stopniowo - finalnie w połowie XIX wieku Wisła rozdzieliła się na dwa koryta: Nogat i Leniwkę, której to odcinek od Przekopu do Gdańska nazwano Martwą Wisłą. Odnogą Leniwki jest rzeka Szkarpawa, płynąca w kierunku wschodnim. W 1840 roku ostatecznie wytworzyła się Wisła Śmiała, a w 1895 roku sfinalizowano budowę kanału Przekopu Wisły.
Wisła od listopada do marca pokryta jest lodem, szczególnie niebezpiecznym dla włocławskiej zapory. Wiosna też nie jest spokojna porą roku, Wisła często grozi wystąpieniem z brzegów i może wyrządzić przeogromne szkody, jak to miało miejsce podczas historycznych powodzi w 1813, 1867, 1903, 1947 czy 1960 roku.
Wisła jest rzeka pozaklasowa w skali czystości na ponad połowie swego biegu, zanieczyszczana głównie ściekami poprzemysłowymi. W latach 1963-1975 stworzono projekt zagospodarowania dorzecza Wisły oraz samej rzeki, mający na celu ochronę przed podwoziami. Nie został on niestety w pełni zrealizowany - z wybudowano jedynie jeden zbiornik retencyjny z 6 planowanych: we Włocławku.
Wisła jest rzeka, do której Polacy czują szczególny sentyment: przepływa przez stolicę, dla mieszkańców jej brzegów była źródłem życia, gwarantowała zdrowie i urodzaj, dawała miejsca pracy jako szlak komunikacyjny i spławny. Dziś zatraciła już wiele ze swego znaczenia.
