Gobi jest to obszar pustynny i półpustynny rozciągający się na Wyżynie Mongolskiej na obszarze 2 mln km². W jej skład wchodzą: pustynia Ałaszan oraz wyżyna Ordos. Powierzchnię wyżyny przecinają liczne górskie grzbiety, pokryte rumowiskiem skalnym. Na pustyni znajduje się także wiele niskich, kopulastych wzniesień oraz rozległych kotlin z zagłębieniami, które wypełniają słone wody jezior oraz ruchome piaski. Brak tu natomiast jakichkolwiek stałych rzek. W zachodniej części pustyni spotkać można tzw. sajry, czyli suche łożyska wód okresowych oraz liczne suche doliny. Gobi znajduje się pod wpływem klimatu wybitnie kontynentalnego. Zachodnio-środkową i południową części pustyni porasta roślinność pustynna (halofity), a wschodnią i południowo-wschodnią - roślinność półpustynna (ostnice). Na obszarach górskich roślinność jest bardziej urozmaicona. Świat zwierzęcy reprezentowany jest przez: konia Przewalskiego, wielbłąda dwugarbnego, liczne ptaki, a w górach także niedźwiedzia brunatnego. Spośród bogactw naturalnych występują tu: ropa naftowa, węgiel kamienny, sól, rudy żelaza i miedzi. Pustynia Gobi jest obszarem bardzo słabo zaludnionym. Jest natomiast miejscem wypraw i badań archeologicznych, związanych z poszukiwaniem śladów po dinozaurach.
Na powstanie pustyni Gobi wpływ miało kilka czynników. Do głównych z nich należą:
- duże roczne amplitudy temperatur (w lecie temperatury dochodzą do ok. +º45C, a w zimie spadają nawet do -40ºC);
- duże amplitudy dobowe;
- brak opadów atmosferycznych (średnia roczna suma opadów wynosi 50 - 200 mm), spowodowany dużymi odległościami od oceanów oraz bliskością obszarów górskich (np. Himalajów), które są naturalną barierą dla wilgotnych mas powietrza.
- silne wiatry - przyczyniają się do niszczenia skał i tym samym kształtują powierzchnię pustyni. Powodują także burze pyłowe.
