Dyslokacja tektoniczna (z łac. przemieszczenie) - jest to zmiana układu warstw skalnych pod wpływem ruchów skorupy ziemskiej. Wyróżnia się dwa rodzaje dyslokacji - ciągłą i nieciągłą. Dyslokacja ciągła polega na zmianie pierwotnego położenia skał dzięki ich plastyczności, poprzez wyginanie poszczególnych warstw. Dochodzi wówczas do powstania fałdów. Dyslokacja nieciągła polega na zmianie ułożenia skał połączonej z przerwaniem ich ciągłości, tzn. ich przesunięciu wzdłuż powierzchni pęknięcia. W jej wyniku dochodzi do powstawania uskoków i załomów skalnych.
