Nizina Amazonki inna nazwa również (Amazonia lub Planicie Amazonica) jest to ogromny teren nizinny położony na kontynencie Ameryki Południowej, znajdujący się przede wszystkim w Brazylii, oprócz tego też w Peru czy Boliwii oraz Kolumbii, Ekwadorze a częściowo też w Wenezueli. Jest ulokowana pomiędzy Górami Andami od strony zachodniej, Wyżyną Gujańską od strony północnej, i dalej Wyżyną Brazylijską od strony południowej i brzegiem Oceanu Atlantyckiego od strony wschodniej. Od strony gór cała Nizina Amazonki jest połączona też z mniejszą Niziną Orinoko, a od południa również z Niziną Parany (La Platy). Aż 70 procent całego terenu (wyjątek wschodni pas przybrzeżny) znajduje się na nizinie Amazonki, w podłużnym zagłębieniu rzeki, w którym spotykamy osady skalne z ery prekambryjskiej oraz paleozoicznej, mezozoicznej czy kenozoicznej. Najwcześniejsze skały w rejonie Amazonii to współczesne osady które przyniosła rzeka, dlatego też jest to największa równina aluwialna na całym świecie, o łącznej powierzchni przekraczającej 3,5 miliona km2.
Nizina Amazonki znajduje się w znacznej mierze na wysokościach sięgających do 100 m n.p.m., a gdzie niegdzie wyżej i tak na przykład rejon zachodni, podnóże Andów, tutaj może być 500 m n.p.m. Równinne krajobrazy Niziny Amazońskiej są urozmaicone przez liczne i szerokie, terasy rzeczne całej Amazonki oraz dopływy, m.in.: Tocantis i Xingu, a także Tapajós i Madeira, oraz Purus, i Juruá i Putumayo i Japurá oraz Negro. Cała nizina Amazonki jest położona w wilgotnym klimacie równikowym, gdzie są stałe średnie temperatury w roku między 24°C a 26°C oraz roczne opady wynoszące około 4000 milimetrów. Teren jest porośnięty dodatkowo wilgotnym lasem zwanym tutaj (selwa), gdzie spotykamy liczne cenne i nie spotykane gdzie indziej gatunki drzew, i tak są to: kauczukowce, orzech amerykański czy mahoniowiec. Cały system komunikacyjny Amazonki to droga wodna i powietrzna. Droga dla transportu kołowego-samochodowego zwana tutaj (Transamazonica) wiedzie od brzegu Oceanu Atlantyckiego do początków granicy brazylijsko- peruwiańskiej oraz znowu ku wybrzeżu Oceanu Wielkiego. Nizina Amazonki, to teren rzadko zaludniony, spotykamy przede wszystkim liczne plemiona Indian czy Metysów (i tak w Brazylii są oni nazywani Kaboklami) a do tego w małym stopniu zagospodarowaną , ludność trudni się myślistwem, do tego eksploatacja lasów, czy rybołówstwo i pasterstwo, a z surowców wydobywa się rudy manganu i ropę naftową. Cały region dzielimy na: Nizinę Amazonki tzw. Przedandyjskiej (inaczej Amazonia Przedandyjska) od strony zachodniej, tutaj maksymalne wysokości sięgają do 500 m n.p.m., charakter tej krainy to szerokie przedpola gór-Andów oraz po części formacje sawanny, kolejna kraina to Nizina tzw. Amazonki -Środkowej (inaczej Amazonia Środkowa), gdzie wyróżniamy 2 części północną oraz południową -szeroka dolina rzeki Amazonki, i 3 element to rejon Oceanu Atlantyckiego- tzw. Nizina Amazonki -Wschodniej (inaczej Amazonia Wschodnia), a do tego delta Amazonki.
W klimacie równikowym wilgotnym obejmującym rejon nizin nad rzeką Amazonką oraz wybrzeże Ameryki Łacińskiej spotykamy
wilgotny las równikowy, z bogactwem gatunkowym, licznymi gatunkami drzew (na przykład kauczukowce czy orzesznica brazylijska).Ze względu na wysokie temperatury powietrza oraz dużą wilgotność w podłożu zachodzi tutaj proces wietrzenia , zazwyczaj chemicznego a tym samym intensywny rozkład związków organicznych, dlatego też spotykamy tutaj gleby laterytowe ,a ich zabarwienie jest czerwone.
