Aparat fotograficzny jest urządzeniem służącym do wykonywania zdjęć fotograficznych. Okazuje się , że pierwowzór aparatu fotograficznego powstał już w czasach starożytnych. Nosił on nazwę ciemnej izby czyli z języka łacińskiego camera obscura. Urządzenie to zostało udoskonalone w roku 1519. Wtedy to mianowicie Leonardo da Vinci wprowadził do tego aparatu soczewkę.

Camera obscura była rodzajem światłoszczelnego pomieszczenia, ograniczonego przez sześć ścianek. W jednej ściance zrobiono otworek, aby mogły się dostać do wnętrza promienie świetlne. Na ściance znajdującej się naprzeciw otworu dochodzi do powstawania obrazów rzeczywistych i odwróconych.

Po tym udoskonaleniu wprowadzonym przez Leonarda da Vinci rozpoczęły się prace nad konstrukcją aparatu pozwalającego uzyskać lepszy obraz. Niestety prace prowadzone przez trzysta lat pozwoliły tylko na zastąpienie szklanej kuli nieskomplikowanym obiektywem monokl lub menisk. Tak było do roku 1821, kiedy to doszło do zbudowania pierwszego obiektywu pozbawionego wady zwanej aberracją chromatyczną i sferyczną. Dokonał tego Charles Chevalier, optyk pochodzący z Francji. Zaproponowany przez niego obiektyw zbudowany był z dwóch elementów. Były to dwie soczewki , z których jedna miała własności skupiające, a druga rozpraszające.

Materiałem budulcowym soczewki skupiającej było szkło kronowe, a rozpraszającej szkło flintowe. Zastosowanie takiego układu soczewek pozwoliło na uzyskiwanie dużo ostrzejszego obrazu.

W dzisiejszych aparatach wyróżnia się następujące elementy składowe:

* obiektyw fotograficzny

* migawkę

* korpus światłoszczelny

* mechanizm przesuwający błonę fotograficzną

*układ celowniczy

Jako dodatkowe elementy można wyróżnić np. lampę błyskową, dalmierz i światłomierz oraz samowyzwalacz.

W zależności od technologii aparaty dzieli się na klasyczne oraz cyfrowe.

Niezależnie od typu aparatu musi on być wyposażony w element zwany obiektywem. Jest to rodzaj układu optycznego w skład którego wchodzi jedna lub kilka soczewek. Soczewki te charakteryzują się różnymi krzywiznami powierzchni kulistych. Mają one własności skupiające i w efekcie powstaje obraz rzeczywisty pod warunkiem, że fotografowany przedmiot znajduje się w większej odległości niż wynosi ognisko układu.

W prawidłowo działającym aparacie obraz jest ostry i charakteryzuje się jednakowym stopniem naświetlenia na całej powierzchni. No i oczywiście powinien wiernie oddawać fotografowany przedmiot.

Rolę obiektywu uświadamiał sobie już Leonardo da Vinci. Jak już wcześniej zostało wspomniane wprowadził on do pierwowzoru aparatu fotograficznego coś co pełniło rolę obiektywu. Mianowicie była to kula ze szkła napełniona wodą.

Po udoskonaleniu obiektywu przez Charlesa Chevaliera technika produkcji obiektywów rozwinęła się na dobre. Obiektywy można przygotowywać na kilka sposobów. I tak obiektywy klei się z połówek, które stanowią części soczewek . Zwykle na jedna połówkę składają się trzy albo cztery soczewki. Obiektywy takie miały bardzo ważną zaletę, a mianowicie obsługiwały szeroki obszar widzenia. Wadą natomiast było posiadanie przez nie małego otworu względnego.

W drugim sposobie budowy obiektywów wykorzystuje się zwykle trzy soczewki. Prostota budowy powodowała jednak ograniczenie pola widzenia.

Kolejny sposób budowy obiektywów polegał na konstruowaniu go z dwóch połówek. Każda z połówek składała się z dwóch oddzielnie umieszczonych soczewek . Czasem zamiast pojedynczych soczewek stosowano całe układy klejone.

Obiektyw kierujący skupioną wiązkę promieni świetlnych oraz film są to elementy niezbędne do naświetlenia kliszy i w efekcie do powstania negatywu.

Film fotograficzny na całej długości pokryty jest emulsją fotograficzną. Jest to rodzaj światłoczułej substancji rozpuszczonej w żelatynie. Tą światłoczułą substancję stanowią bromek srebra, chlorek srebra bądź jodek srebra.

Są to tzw. halogenki srebrowe. Emulsja fotograficzna może mieć różną wrażliwość na przedziały widmowe światła białego. Nazywa się to barwoczułością negatywów.

Jednym z rodzajów filmów jest tzw. film "czarno - biały". Pokryty jest on pojedynczą warstwą emulsji fotograficznej. Gdy taki film zostanie naświetlony to najpierw dojdzie do powstania obrazu utajonego. Właściwy obraz powstaje dopiero po wywołaniu negatywu.

Natomiast film kolorowy zawiera trzy warstwy emulsji fotograficznej. Są on wrażliwe na różne długości fal odpowiadające barwom : czerwonej, zielonej i niebieskiej.

Obecnie coraz powszechniejsze są aparaty cyfrowe. Rejestrują one obrazy właśnie w cyfrowej postaci. Najpierw dochodzi do wytworzenia obrazu przez układ optyczny na elemencie zwanym przetwornikiem optoelektronicznym. Z przetwornikiem tym kontaktuje się układ elektroniczny, który pobiera obraz i dokonuje jego transformacji w postać cyfrową. I taka postać obrazu jest zapisywana.