Cecha przestrzeni polega na tym, iż na ulokowaną w niej igłę magnetyczną wpływają siły, cechą tą jest pole magnetyczne. Pole to produkuje ruda magnetytu, magnes stały (zatem element stalowy, który jest namagnesowany), nasza planeta.
POLE MAGNETYCZNE przedstawia się na ilustracji w formie tzw. linii pola magnetycznego. Umownie zostało przyjęte, iż zwrot tych linii pokazuje biegun północny igiełki magnetycznej ulokowanej w tym polu. Na zewnątrz magnesu linie pola posiadają zawsze od bieguna północnego (N) do bieguna południowego(S).
PRZEWODNIK PROSTOLINIOWY, jest to przewodnik przez który przepływa prąd elektryczny, produkuje na około siebie pole magnetyczne, którego linie utworzą okręgi które leżą w płaszczyźnie prostopadłej do przewodnika o środkach które leżą na przewodniku. Zwrot linii tego pola wyznacza się przy pomocy reguły prawej dłoni: jeśli prawą dłonią obejmiemy przewodnik z prądem tak, że kciuk zwrócony będzie zgodnie z kierunkiem płynącego w przewodniku prądu, wówczas pozostałe cztery palce pokażą nam zwrot linii pola magnetycznego.
ZWOJNICA produkuje pole magnetyczne, którego linie na zewnątrz zwojnicy posiadają taki sam przebieg, jak ma to miejsce w przypadku magnezu sztabkowego. W środku zwojnicy linie pola są do siebie równoległe.
By ROZPOZNAĆ UŁOŻENIE BIEGUNÓW magnetycznych pętli oraz zwojnicy, możemy wykorzystać do tego regułą prawej dłoni, której treść w tym momencie brzmi następująco: jeżeli prawą dłonią obejmiemy zwojnicę tak, aby cztery palce skierowane były zgodnie z przepływającym przez zwoje prądem, wówczas odchylony kciuk pokaże nam zwrot linii pola magnetycznego w środku zwojnicy (zatem pokaże koniec zwojnicy, przy którym ułożony jest biegun północny powstałego magnezu).
ELEKTROMAGNESEM nazywa się zwojnicę, w środku której umieszczony został rdzeń z miękkiej stali. Jest on o wiele silniejszym magnesem aniżeli sama zwojnica bez rdzenia.
NA ULOKOWANY W POLU MAGNETYCZNYM PRZEWODNIK, przez który przepływa prąd elektryczny, wpływa siła elektrodynamiczna. Siał ta posiada maksymalną wartość , kiedy przewodnik ustawimy prostopadle do linii pola magnetycznego. Kiedy przewodnik ustawimy równolegle do linii pola magnetycznego, wówczas siła elektrodynamiczna wynosi zero.
WARTOŚĆ SIŁY ELEKTROSYNAMICZNEJ jest wprost proporcjonalna do natężenia prądu oraz do długości odcinka przewodnika, ulokowanego w polu. Jest ona również uzależniona od tego, czy pole magnetyczne jest silniejsze czy słabsze.
KIERUNEK SIŁY ELEKTRODYNAMICZNEJ jest cały czas prostopadły do przewodnika, przez który przepływa prąd oraz do linii pola magnetycznego.
W momencie kiedy PRZEWODNIK USTAWIMY PROSTOPADLE do linii pola, kierunek oraz zwrot siły elektrodynamicznej wyznaczyć można, wykorzystując regułę lewej dłoni: jeśli lewą dłoń ustawimy w polu magnetycznym tak, by linie tego pola były zwrócone prostopadle ku wewnętrznej powierzchni dłoni, a cztery wyprostowane palce pokazywały kierunek prądu, wówczas odchylony o dziewięćdziesiąt stopni kciuk pokaże kierunek oraz zwrot siły jak działa na przewodnik.
ZJAWISKO ODDZIAŁYWANIA pola magnetycznego magnesu na przewodnik z prądem odnalazło wykorzystanie w silnikach elektrycznych oraz miernikach.
ZJAWISKO TWORZENIA SIĘ PRĄDU INDUKCYJNEGO(zatem zjawisko indukcji elektromagnetycznej) pojawia się w zamkniętym obwodzie, np. w zwojnicy, gdzie pole magnetyczne ulega zmianie. Jeśli pole magnetyczne w środku zwojnicy nie ulegnie zmianie(jest stałe)- to wtedy prąd indukcyjny w niej nie powstanie.
POLE MAGNETYCZNE W ŚRODKU OBWODU , np. zwojnice można zmieniać, przesuwać względem niej magnes. Wtedy tworzący się w zwojnicy prąd indukcyjny w czasie zbliżania oraz oddalania od niej magnezu ma cały czas taki sam kierunek, że pole magnetyczne wyprodukowane przez ten prąd przeszkadza ruchowi magnezu, czyli.: odpycha magnes przybliżany do zwojnicy oraz przyciąga magnes który będzie oddalany od zwojnicy.
PRAWA MAXWELLA:
* wszystkim zmianom pola elektrycznego towarzyszy utworzenie się wirowego pola magnetycznego.
* wszystkim zmianom pola magnetycznego towarzyszy utworzenie wirowego pola elektrycznego.
TE ZMIENNE ORAZ WZAJEMNE przenikające się pola: elektryczne oraz magnetyczne są ze sobą ściśle powiązane oraz tworzą w przestrzenie 1 pole zwane polem elektromagnetycznym.
ROZCHODZĄCE się w przestrzeni zmiany pól elektrycznych oraz magnetycznych nazywa się falą elektromagnetyczną.
SZYBKOŚĆ fali elektromagnetycznej w próżni jest maksymalna i, równa jest ona 300000km/s