Detektor ten został zbudowany przy największym na świecie akceleratorze LEP. Detektor składa się z kilkunastu mniejszych detektorów umożliwiających detekcję cząstek w obrębie niemalże całego kąta bryłowego. W budowie detektora można wyróżnić dwie zasadnicze części: beczkę (barrel), czyli część główną oraz dwie pokrywy zwane korkami (end-caps).
Zewnętrznie detektor wygląda jak ogromny walec, którego długość i średnica wynoszą po 10 metrów.
Za pomocą detektora DELPHI możliwa jest rejestracja torów cząstek, pomiar energii i pędów wszystkich cząstek obdarzonych ładunkiem i tego ładunku pozbawionych.
Dzięki takim pomiarom możliwa jest identyfikacja cząstek dostających się do środka detektora.
W obrębie detektora DELPHI do identyfikacji cząstek przeznaczone są komory mionowe oraz detektory RICH.
