Wraz z postępem cywilizacji i jej rosnącymi zapotrzebowaniami, zwiększa się wpływ gospodarki człowieka na środowisko naturalne. Przez długi czas ochrona przyrody nie była brana pod uwagę przy opracowywaniu nowych technologii przemysłowych, co doprowadziło do wielu nieodwracalnych i tragicznych w skutkach zniszczeń w przyrodzie. Zniszczeniu uległo wiele hektarów lasów deszczowych, niezbędnych do istnienia życia na Ziemi, ogromne obszary lądowe zostały przekształcone w wyniku prowadzenia kopalń odkrywkowych, w wielu miejscach na Ziemi życie całkowicie przestało istnieć w wyniku skażenia. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych kraje wysoko rozwinięte zaczęły na wysokim miejscu stawiać ochronę naszej planety.
Wraz z rozwojem technologii i zapotrzebowania na energię, coraz więcej szkodliwych substancji dostaje się do środowiska naturalnego. Największymi ich źródłami są elektrownie węglowe, wielkie zakłady przemysłowe, pojazdy napędzane benzyną, stosowane w rolnictwie nawozy sztuczne i chemikalia, odpady i ścieki komunalne itp. Wiele zanieczyszczeń dostaje się do środowiska naturalnego w wyniku różnych katastrof, takich jak zatonięcia tankowców pełnych ropy, w wyniku prób z bronią nuklearną oraz w wyniku nielegalnego pozbywania się odpadów przez wielkie zakłady przemysłowe i elektrownie, na przykład odprowadzania płynnych odpadów radioaktywnych z elektrowni jądrowych wprost do morza.
Jednym z ważniejszych problemów, mającym wpływ na całe środowisko, są zanieczyszczenia powietrza. Część trujących gazów dostająca się do atmosfery pochodzi z natury: z wybuchów wulkanów, z wielkich pożarów lasów itp. Jednak większość zanieczyszczeń powietrza jest wynikiem działalności człowieka. Aby je dostrzec, nie trzeba daleko szukać - niebo nad większością dużych miast jest żółtobrunatne, a horyzont zasnuty jest przez unoszące się opary ze spalin - smog. Są to głównie toksyczne opary z zakładów przemysłowych, zmieszane z sadzą, tlenkami azotu i tlenkiem węgla.
Najpoważniejszym zagrożeniem, powodowanym przez zanieczyszczenia dostające się do atmosfery, jest tzw. dziura ozonowa. Dziura ozonowa to zanik warstwy ozonu - cząsteczek O3, znajdujących się w atmosferze - chroniącej nas przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym (UV) ze słońca. Głównym zagrożeniem dla warstwy ozonowej są związki chloru, wiążące tlen i uniemożliwiające regenerację ozonu. Największymi źródłami chloru są freony - związki używane w urządzeniach chłodniczych i gaśnicach, rozpuszczalniki stosowane w pralniach chemicznych i wiele innych. Gazy te utrzymują się w atmosferze przez długie lata. Wiele krajów zakazało lub ograniczyło użycie freonów, jednak warstwa ozonowa wciąż jest zagrożona - potwierdzają to dane z satelitów.
Jedynym działaniem mogącym zatrzymać zmiany klimatu i niszczenie środowiska naturalnego jest duże zmniejszenie emisji szkodliwych gazów, zwłaszcza dwutlenku węgla wywołującego efekt cieplarniany. Jest to jednak bardzo trudne, gdyż rozwijająca się cywilizacja potrzebuje coraz więcej energii, a ekologiczne źródła są dla większości krajów zbyt drogie. Najpoważniejsze działania do tej pory to zwołanie międzynarodowej konferencji na temat klimatu i ochrony środowiska. Powstają też różne inicjatywy w celu ochrony obszarów nie zniszczonych działalnością człowieka - tworzenie parków narodowych (w Polsce jest ich 22) oraz rezerwatów przyrody. Istnieje również wiele organizacji zajmujących się ochroną środowiska, np. Liga Ochrony Przyrody.
