Data utworzenia - 16.01.1959
Ogólna powierzchnia 5563 ha
Udział lasów - 68%
Karkonoski Park Narodowy obejmuje swoim obszarem północną część Karkonoszy. Symbolem graficznym parku jest góra Chojnik wraz z istniejącymi na niej ruinami zamku. Do bardzo ciekawych i rzadkich gatunków roślin występujących na jego terenie należą skalnica śnieżna, wierzba lapońska, poryblin jeziorny, natomiast osobliwościami w świecie zwierzęcym są np. ryjówka górska, siewka górska, płochacz halny i drozd obroźny. Roślinność KPN układa się w wyraźne piętra. Wyróżniono:
- Regiel dolny - do 1000 m. buczyna, świerk, jodła
- Regiel górny - do 1250 m. bory świerkowe z domieszką buka, jodły i jarzębiny
- Piętro kosodrzewiny - do 1500 m. karłowata forma świerka, sasanka alpejska, jarząb alpejski, skalnica śnieżna, malina moroszka.
W karkonoskich lasach przeważa świerk (98%), spotkać można jeszcze gdzieniegdzie naturalne połacie lasu bukowego, które kiedyś tworzyły regiel dolny, obecnie zdominowany przez świerka zasadzonego tam przez człowieka w XIX wieku. Na obszarze parku występuje 900 gatunków roślin naczyniowych, jako ciekawe można wymienić brzozę karpacką, czeremchę skalna, jarząb sudecki, gnidosz sudecki czy kuklik górski. Główni reprezentanci świata zwierzęcego to sarny, jelenie, lisy, borsuki. Z racji tego iż teren karkonoskiego PN od wieków był silnie eksploatowany i przekształcany przez człowieka nie występują tu żadne duże drapieżniki jak niedźwiedź czy wilk.
Występują tutaj rzadkie i bardzo ciekawe owady, w szczególności motyle
Na terenie Karkonoskiego PN, znajduje się najwyższe pasmo całych Sudetów - Karkonosze z kulminacją Snieżki - 1602 m.n.p.m. Racji iż Śnieżka leży na granicy Polski z Czechami stanowi ona również najwyższy szczyt Czech. Karkonoski PN jest parkiem transgranicznym tzn. łączy się on z parkiem narodowym po czeskiej stronie granicy.
Karkonosze to bardzo stary masyw górski wypiętrzony 250 mln lat temu, podczas kolejnych ruchów górotwórczych zostały silnie pocięte uskokami, mają dzięki temu podobnie jak całe Sudety budowę zrębową. Kulminacje tworzą bardzo odporne na erozje granity, to z nich zbudowane są m.in. Śnieżka (1602 m.n.p.m), czy Wielki Szyszak (1509 m.n.p.m). Do ciekawych form należą dobrze zachowane elementy rzeźby polodowcowej, głównie kotły lodowcowe ("Śnieżne Kotły", " Kocioł Wielkiego Stawu") oraz jeziorka polodowcowe. Warte zobaczenia są również granitowe skałki o fantazyjnych kształtach ("Słoneczniki", "Końskie Łby" , grupa "Pielgrzymów").
