Najliczniejszą w świecie roślin jest grupa roślin telomowych. Należy do niej około 300 tysięcy gatunków drzew, krzewów oraz bylin. Jedną z ich podgromad są okrytozalążkowe, okrytonasienne (Angiospermae). Te z kolei możemy podzielić na dwuliścienne i jednoliścienne.
Rośliny okrytozalążkowe wyróżniają się zrośniętą zalążnią słupka (z jednego lub więcej owocolistków), w której znajdują się zamknięte zalążki. Kiedy nastąpi zapłodnienie zalążnia przekształca się w owocnię okrywającą nasionka, które powstały z zalążków. Główną rolę podczas zapłodnienia pełni łagiewka pyłkowa. Przenosi ona bowiem, dwa plemniki ze znamienia do woreczka zalążkowego. Pierwszy plemnik zapładnia komórkę jajową, zaś drugi jądro wtórne, z którego rozwija się bielmo. Efekt ten zwany jest podwójnym zapłodnieniem. Rośliny okrytozalążkowe posiadają dość ograniczoną liczbę gametofitów rozwijających się w obrębie sporofitu. Męskie mają maksymalnie dwie komórki ziarnka pyłku, natomiast żeńskie maksymalnie 8 komórek woreczka zalążkowego.
Okrytozalążkowce są zapylane w różny sposób, między innymi przez: zwierzęta, wodę, wiatr, ale przede wszystkim poprzez owady. Charakteryzują się zróżnicowaną liczbą słupków i pręcików, oraz większą różnorodnością tkanek niż, na przykład, nagozalążkowe. W drewnie roślin okrytonasiennych występują naczynia, cewki oraz dwa typy wiązek przewodzących. Rośliny tej podgromady są bogatsze w różne narządy, jak korzenie, pędy, kwiaty czy liście.
Rośliny okrytozalążkowe wywodzą się z niektórych grup roślin nagozalążkowych, lecz w okresie kredowym stały się dominującymi i rozprzestrzeniły się na cały świat. Nie doszłoby do tego bez specyficznych cech wymienionych powyżej.
