Tkanki roślinne stałe- tkanki powstałe z twórczych tkanek, o stałej liczbie i różnej objętości.
Wyróżnia się wśród nich tkankę okrywającą, zasadniczą, wzmacniająca i przewodzącą.
Tkanka okrywająca pełni funkcje ochronne. Jej komórki ściśle przylegają do siebie, mają kształt bryłowy.
Odmianą tej tkanki jest skórka, czyli epiderma. Stanowi ona warstwę pojedynczą, pokrywającą części nadziemne rośliny, takie jak: liście, łodygę, kwiaty i owoce.
Komórki tworzące skórkę mogą dodatkowo wytwarzać kutikulę, czyli warstwy pokrywające komórki złożone z substancji tłuszczowych, różnego rodzaju włoski, kolce, a także aparaty szparkowe.
Innym typem tkanki okrywającej jest korek. Tworzy on wiele warstw, na które składają się komórki martwe, mające silnie pogrubione ściany komórkowe.
Tkanka zasadnicza, inaczej miękiszowa, tworzy podstawową część rośliny. Dzieli się ona na kilka typów.
Pierwszym z nich jest miękisz asymilacyjny, w skład którego wchodzi miękisz palisadowy i gąbczasty. Miękisz ten posiada dużą ilość zielonych ciałek, czyli chloroplastów, dzięki czemu nadaje on częściom roślin (liście, łodyga, owoc niedojrzałe) właśnie tę barwę. Niezbędny jest on także do procesu fotosyntezy.
Drugą odmianą tkanki jest zasadniczy miękisz, który wypełnia wolna przestrzeń pomiędzy tkankami.
Następnym rodzajem jest miękisz spichrzowy. Jak wskazuje jego nazwa, magazynuje on substancje zapasowe w postaci białek, tłuszczy i cukrów, ponieważ zawiera dużą ilość magazynujących leukoplastów.
Odmianą tego miękiszu jest miękisz wodonośny magazynujący wodę.
Inny rodzaj to miękisz powietrzny. Jego komórki mają zdolność tworzenia szerokich powietrznych kanałów u wodnych roślin.
Tkanka wzmacniająca chroni roślinę przed złamaniem, bowiem ją usztywnia.
Tkankę tę tworzy kolenchyma, czyli zwarcica i sklerenchyma, czyli twardzica.
Kolenchyma zbudowana jest z komórek żywych. Występuje ona tylko w częściach rosnących rośliny. Jej komórki posiadają zgrubiałe ściany, które położone są na stronie zewnętrznej, na brzegach liści i łodyg.
Sklerenchymę budują komórki, które mają zdrewniałe ściany komórkowe. Twardzica tworzy u rośliny części stałe, nierosnące.
Tkanka przewodząca nie jest jednorodna. Tworzą ją różne komórki. Leży ona w centrum rośliny i odpowiada za przewodzenie i dostarczanie substancji.
Również tutaj wyróżnia się dwa typy tej tkanki, łyko (floem) i drewno (ksylem).
Łyko jest tkanką sitową. Budują ją komórki żywe mające wydłużony kształt. W komórkach tych poprzeczne ściany mają tzw. sita, czyli dziury. Przez nie przechodzi cytoplazma komórkowa. Komórki łyka nie maja jąder. Ich funkcja jest transport asymilatów.
Drewno zbudowane jest z martwych komórek, posiadających zgrubiałe ściany komórkowe. W nich to wewnętrzne powierzchnie ulegają zanikowi. W ten sposób tworzą one cały system naczyń oraz cewek, którymi transportują wodę wraz z solami mineralnymi.
Tkanki twórcze (merystematyczne)- zbudowane z szybko dzielących się cienkościennych komórek, o dużych będących w fazie podziałów jądrach. Funkcją tej tkanki jest wytwarzanie zarodników, regeneracja i wzrost.
Tkanki twórcze występują w wierzchołkowych częściach roślin, na jej stożkach wzrostu.
Merystemy wtórne powstają na skutek zmian w tkankach stałych. Należy do nich kambium, czyli miazga twórcza oraz fellogen, czyli miazga korkotwórcza. Odpowiadają ona za przyrost rośliny na grubość.
Mszaki
Królestwo: rośliny
Gromada: mszaki
Klasa: wątrobowce
Klasa: mchy
Rząd: torfowce (torfowiec)
Rząd: mchy właściwe (mech płonnik)
W procesie rozmnażania mszaków występują dwa pokolenia. Pokoleniem dominującym jest samożywny gametofit, który przybiera postać łodyżki ulistnionej wyrastającej ze splątka (zarodnik po podziałach mitotycznych).
Na szczycie tej łodyżki wyrasta gametangia żeńskie oraz męskie, w postaci rodni i plemni. Zapłodnienie u mszaków zachodzi w środowisku wodnym. W wyniku jego powstaje zygota, która stanowi początek sporofitu (łodyżki bezlistnej). Na jej szczycie powstaje zarodnia, a w niej dojrzewają już zarodniki. Po rozsypaniu na ziemię kiełkują one, po czym znów przeobrażają się w postać splątków.
Znaczenie mszaków w środowisku jest ogromne. Regulują one wodny bilans, są przyczyną zabagnień, pojawiają się w miejscach nieużytków, stanowią ściółkę, są podściółką w uprawie poziomek, czy truskawek. Szerokie zastosowanie ma torf, w skład którego wchodzą między innymi i mszaki. Wykorzystuje się go do uszczelniania drewnianych budynków, do wyrobu papieru i tektury, płyt izolacyjnych oraz produkcji borowiny.
Paprotniki
Królestwo: rośliny
Gromada: paprotniki
Klasa: psylofity
Klasa: widłakowce
Klasa: skrzypowce
Klasa: paprocie
Są to rośliny zielne. Ich łodyga ma postać kłącza gromadzącego substancje zapasowe i służącego do rozmnażania się wegetatywnego. Liście paprotników są duże. Pełnią one funkcję asymilacyjną, a na ich spodniej stronie gromadzą się zarodnie.
Pokoleniem dominującym paprotników jest sporofit. Jest on okazałą roślina wieloletnią, która posiada liście, łodygę i korzenie. Sporofit wytwarza zarodniki identyczne lub mikro-, i makrozarodniki. Mejoza następuje w zarodni, w wyniku czego powstają zarodniki, czyli spory. Gametofit jest pokoleniem płciowym w wyniku oogamii w wodzie.
Glony
Wśród nich wyróżniamy glony jednokomórkowe, np. chlorella, euglena, glony kolonijne, np. skrętnica, toczek, glony wielokomórkowe nitkowate (kłosek) i wielokomórkowe płatkowate (sałata morska) oraz glony wielokomórkowe z częścią liściokształtną, łodygokształtną i chwytniki, np. wielkomorszcz.
Komórki glonów poosiadają aparat jądrowy, ścianę komórkową zbudowana z celulozy i pektyny, a także plastydy. W komórkach tych mieszczą się również materiały zapasowe w postaci skrobi i tłuszczy oraz paramylonu u eugleny, czy mannitolu u brunatnic.
Glony rozmnażają się płciowo na drodze oogami, izogamii i anizogamii, a także bezpłciowo dzięki zarodnikom oraz wegetatywnie przez fragmentację plechy, podział podłużny komórek i kule potomne.
Glony zaopatrują w tlen zbiorniki wodne, uczestniczą w procesach: samooczyszczania wód, skałotwórczym i skałogubnym, są pokarmem dla ryb oraz paszą dla zwierząt, biorą udział w krążeniu pierwiastków w przyrodzie, stanowią białkowy pokarm dla ludzi, są źródłem miedzi, boru i jodu. W medycynie są wykorzystywane do produkcji waty alginowej, agaru, antybiotyków, ziół. Żyjąc w symbiozie z grzybami tworzą porosty. Glony służą również jako bioindykatory, czyli wskaźniki stopnia zanieczyszczenia wód..
