pisarz, filozof, retor, poeta rzymski, wychowawca cesarza Nerona. Urodził się w Hiszpanii, był zwolennikiem stoicyzmu. W swoich dziełach głosił pochwałę prostoty życia, nawoływał do miłosierdzia i przebaczenia i przez to w średniowieczu narodził się pogląd, że Seneka był uczniem św. Pawła.
Najbardziej znane dzieła filozoficzne Seneki to: O łagodności, O gniewie, O życiu szczęśliwym; do najpopularniejszych zaś tragedii tego autora należą: Oktawia, Agamemnon, Fedra.
Jego życie bezustannie toczyło się w kręgu polityki - przez pewien czas z rozkazu cesarza Klaudiusza przebywał na wygnaniu, ale cesarzowa Agrypina wyprosiła dla niego powrót i powierzyła mu wychowanie swego syna Nerona (późniejszego cesarza). W początkowym okresie rządów Neron był pod silnym wpływem swojego nauczyciela, który praktycznie sprawował władzę za cesarza. Jego polecenia cesarz ściśle wykonywał, ale za czasem zaczął dążyć do jedynowładztwa, zupełnie lekceważąc senat. Seneka opowiedział się wtedy po stronie antycesarskiej opozycji i popadł przez to w niełaskę. Ponieważ zamieszany był w spisek Pizona, został skazany na śmierć - zdecydował się wtedy popełnić samobójstwo.
Potrzebujesz pomocy?