filozof i uczony grecki, syn przybocznego lekarza króla Macedonii. Pochodził ze Stagiry w Macedonii, ale już w wieku 17 lat udał się do Aten, gdzie podjął studia w słynnej Akademii Platońskiej. Opuścił ją po śmierci Platona (po 20 latach studiów) i wyjechał do Assos, a następnie do Mityleny, gdzie cały czas pogłębiał swoją wiedzę. Ponieważ uważano go powszechnie za człowieka bardzo mądrego, król Macedonii Filip II zaprosił Arystotelesa, by nauczał jego syna Aleksandra Macedońskiego.
Ok. 335 r. Arystoteles powrócił do Aten i założył tutaj szkołę filozoficzną; ponieważ znajdowała się w Lykaion, zwano ją liceum (lub perypatos - od przechadzek Arystotelesa z uczniami). W swej szkole Arystoteles założył też bibliotekę, w której m.in. znalazły się informacje przysyłane nauczycielowi przez Aleksandra Macedońskiego z wyprawy na wschód. Po śmierci Aleksandra wyjechał na Eubeję (w obawie przed prześladowaniami, jakie spotykały wtedy Macedończyków), gdzie przebywał już do śmierci.
Arystoteles był najwszechstronniejszym uczonym starożytności i stworzył podwaliny pod wiele gałęzi nauki. Zajmował się m.in. politologią, logiką, przyrodą, estetyką, etyką, astronomią, psychologią. Jego najsłynniejsze dzieła to: Metafizyka, Fizyka, Meteorologika, Etyka nikomachejska, Polityka, Poetyka, Retoryka, Historia zwierząt.
Arystoteles uważał, że podstawowym elementem budowy świata jest materia, w której złożona jest forma nadająca materii odpowiednie właściwości. Twierdził, że w nauce ogromną rolę odgrywa doświadczenie, a im więcej nagromadzimy materiałów i obserwacji, tym lepsze i prawdziwsze będą wnioski, jakie z nich wyciągniemy. Dlatego też wiele z jego osiągnięć naukowych obowiązywało w nauce aż do czasów nowożytnych, wywierając duży wpływ na rozwój późniejzych badań.
Jego poglądy polityczno-społeczne cieszyły się dużym uznaniem nie tylko w czasach starożytnych, ale też w średniowieczu, wywierając duży wpływ na filozofię scholastyczną. Był przeciwnikiem monarchii i demokracji, a za "złoty środek" uważał umiarkowaną oligarchię. Twierdził też, że rządzić powinni tylko średnio bogaci i mądrzy, gdyż nadmierne bogactwo i brak umiaru mogą przyczynić się do niezadowolenia społecznego i rozruchów. Uważał, że w demokracji rządzący ubodzy ludzie dbają tylko o własne interesy. Twierdził też, że niewolnictwo jest rzeczą naturalną, gdyż barbarzyńcy są stworzeni do niewoli. Uważał, że cnót nie nabywa się poprzez naukę, lecz z przyzwyczajenia, a szczęście pojmował jako działanie zgodne z rozumem. Arystoteles stworzył prawa myślenia logicznego, metodę klasyfikacji zwierząt i podstawy socjologii.
