generał WP, komendant ZWZ, później AK. Pochodził z okolic Lwowa, gdzie ukończył gimnazjum. W 1913 r. wstąpił do armii austriackiej oraz rozpoczął naukę w akademii wojskowej w Wiener-Neustadt. Podczas I wojny światowej walczył jako oficer w armii austriackiej na froncie wschodnim i południowym. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie szybko awansował na rotmistrza, majora, podpułkownika, pułkownika, w 1940 r. na generała brygady, a w 1944 r. na generała dywizji. Pełnił funkcję dowódcy, instruktora w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Gnieźnie, a następnie w Oficerskiej Szkole Artylerii i Inżynierii w Warszawie. W latach 1938-39 był komendantem Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Walczył także w wojnie polsko-bolszewickiej - został ranny w bitwie pod Komarowem.
W czasie kampanii wrześniowej był zastępcą pułkownika Zakrzewskiego, dowódcy brygady kawalerii. Udało mu się pod koniec września uniknąć niewoli i przedostać do Krakowa, gdzie rozpoczął tworzenie konspiracyjnej organizacji wojskowej. W latach 1939-40 pełnił obowiązki komendanta okręgu oraz komendanta obszaru Kraków - Śląsk ZWZ. W lipcu 1941 r. został mianowany zastępcą Komendanta Głównego ZWZ. 17 VII 1943 r. (po aresztowaniu Roweckiego) mianowano go dowódcą AK. Wraz z Delegatem Rządu RP na Kraj (J. S. Jankowski) podjął trudną decyzję o rozpoczęciu Powstania Warszawskiego. Wcześniej, po wkroczeniu Armii Czerwonej w przedwojenne granice Polski, wydał rozkaz rozpoczęcia akcji "Burza". 30 IX 1944 r. prezydent RP mianował go Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych. Po upadku powstania trafił do obozów jenieckich, skąd został uwolniony w maju 1945 r. Wyjechał wtedy do Anglii, gdzie pełnił ważne funkcje polityczne we władzach emigracyjnych. Jest autorem pracy Armia Podziemna, został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Orderem Polonia Restituta, Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyża Zasługi.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
