wielkopolski działacz społeczno-kulturalny, pedagog, publicysta, przemysłowiec. Urodził się niedaleko Gniezna, a studia ukończył w Berlinie, gdzie zajmował się literaturą klasyczną, językoznawstwem i historią literatury polskiej. W 1840 r. uzyskał doktorat z filozofii i przyjechał do Poznania, gdzie pracował jako nauczyciel gimnazjalny. Pisał też prace z zakresu językoznawstwa i literatury: O słowie polskim, Gramatyka języka polskiego, Nauka poezji. Jeszcze na studiach związał się z wielkopolskimi organicznikami i pisał do ich tygodnika "Przyjaciel Ludu". Kiedy w 1846 r. odmówił współpracy w germanizowaniu młodzieży, został zwolniony z pracy. Wyjechał więc do Berlina, gdzie zajmował się handlem artykułami żelaznymi, a po powrocie do Poznania otworzył sklep z narzędziami rolniczymi oraz warsztat ich naprawy. W latach 1848-50 i 1859-63 wydawał kolejno "Gazetę Polską" (pierwszy poznański dziennik) i "Dziennik Poznański", został też posłem do sejmu pruskiego. W 1855 r. uruchomił zakład produkcji maszyn i narzędzi rolniczych, który szybko się rozrastał. Cały czas prowadził działalność społeczną, m.in. w 1857 r. przyczynił się do powstania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był rzecznikiem oporu wobec polityki germanizacyjnej władz pruskich.
