polityk i działacz socjalistyczny, długoletni prezes Towarzystwa Uniwersytetów Ludowych. Był absolwentem UJ oraz uniwersytetu w Zurychu. Po ukończeniu studiów przyjechał do Lwowa, gdzie zaczął organizować partię socjaldemokratyczną, z której w 1897 r. został wytypowany do parlamentu wiedeńskiego. Był współredaktorem czasopisma "Naprzód", rozpoczął też współpracę z organizacjami niepodległościowymi w Galicji. W czasie I wojny światowej był wiceprzewodniczącym Naczelnego Komitetu Narodowego. Współpracował też z J. Piłsudskim. 7 XI 1918 r. utworzył w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, którego został premierem. W 1919 r. został członkiem Rady Naczelnej PPS, a w latach 1921-28 i 1931-34 był jej przewodniczącym. Pełnił także funkcję wicepremiera (1920-21), wicemarszałka (1922 r.) oraz marszałka sejmu (1928-30). Po zamachu majowym przeszedł do opozycji wobec Piłsudskiego i sanacji. Z powodów zdrowotnych zrezygnował z udziału w życiu politycznym w 1930 r.
