G. Flaubert Pani Bovary, bohater drugoplanowy; mąż Emmy, ojciec Berty
Wygląd: w wieku 15 lat: "...był to chłopiec ze wsi, (...) Miał włosy obcięte równo nad czołem, jak wiejski ministrant, minę roztropną i bardzo zakłopotaną. Choć barczysty nie był, jego zielona sukienna kurtka z czarnymi guzikami wpijała mu się mocno w ramiona, a spod mankietów wyzierały, nienawykłe do odzieży, czerwone przeguby (...) grube, źle oczyszczone buty podbite były gwoździami". Wyrósł na rosłego, silnego, przystojnego mężczyznę
Życiorys: Wychowany praktycznie przez matkę, otoczony przez nią czułą opieką, w wieku 12 lat zaczął się uczyć pod kierunkiem wiejskiego proboszcza, ale lekcje były nieregularne i przyniosły niewielki pożytek. W wieku 15 lat rozpoczął naukę w gimnazjum w Rouen. Z pewnymi kłopotami ukończył studia medyczne i został wiejskim lekarzem. Na polecenie matki ożenił się ze starszą od siebie kobietą, panią Dubuc. Ta była o niego bardzo zazdrosna. Kiedy zmarła, Karol oświadczył się Emmie, której ojca leczył. Został jej szczęśliwym mężem. Kochał Emmę, nie podejrzewał zdrad. Kiedy się o nich dowiedział, popadł w letarg, w końcu zmarł. W jego dłoni znaleziono miniaturę z wizerunkiem żony
Charakterystyka: Małżeństwo z Emmą było szczytem jego ambicji, cieszył się, że ta piękna, ubóstwiana kobieta należała do niego na zawsze. Nie widział świata poza nią, często wyrzucał sobie, że kocha ją za mało. Na każdym kroku okazywał jej swoje uczucie. Karol był bardzo zadowolony ze swego życia, wieczory spędzał zwykle nad lekturą Ul Lekarski, jednak książka szybko go nudziła i zasypiał, zaczął tyć, a jego oczy, zawsze małe, teraz pod naciskiem tłustych policzków, "zdawały się uciekać ku skroniom". Nie miał ambicji, by stać się wybitnym lekarzem, najlepiej potrafił wyleczyć katar i choroby płucne, często obawiał się, by nie doprowadzić do śmierci swoich pacjentów, dlatego zalecał im przyjmowanie podstawowych leków i stosowanie zwyczajnych metod.
Wielka, nieodwzajemniona miłość do ukochanej żony stała się przyczyną tego, że Karol doszczętnie zrujnował swoje życie, zrozumiał, że nigdy nie był kochany
Rola w utworze: człowiek szczerze, ale nieefektownie kochający, zawiedziony i rozczarowany
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
