BOGUTÓWNA JUSTYNA

Z. Nałkowska Granica, bohaterka główna; kochanka Zenona

Wygląd: Tak wyglądała, kiedy pierwszy raz zobaczył ją Zenon: "Siedziała na ławce w pobliżu kuchni i trzymała na kolanach płachtę białego płótna, które uważnie haftowała. Z pochylonej głowy zesypywały się ku jej twarzy proste, jasne włosy obcięte równo jak u chłopczyka". Justyna miała wtedy dziewiętnaście lat

Życiorys: Pochodziła z biednej rodziny. Nie znała ojca, matka, kucharka, wychowywała ją samotnie. W Boleborzy podczas wakacji nawiązała romans z Zenonem. Kochała go i ufała mu. Była dziewczyną wrażliwą i pełną temperamentu, nie potrafiła oprzeć się sile własnych instynktów. Romans został przerwany wyjazdem Zenona, ale Justyna wierzyła, że jeszcze spotka swego kochanka. Rzeczywiście, spotkali się przypadkowo na ulicy. To spotkanie pociągnęło za sobą odnowienie romansu

Kiedy Justyna stwierdziła, że jest w ciąży, poinformowała o tym Zenona. Jego zachowanie upewniło ją, że Ziembiewicz nigdy się z nią nie zwiąże. Przyjęła pieniądze od kochanka i zdecydowała się na usunięcie ciąży. Zabieg wywołał w niej wyrzuty sumienia i poczucie winy. Justyna wpadła w depresję, załamała się. To doprowadziło do nieudanej próby samobójczej, a następnie zamachu na Zenona

Charakterystyka: Justyna jest ofiarą. Przyczyną jej nieszczęścia jest splot różnych czynników: brak właściwego wychowania i normalnej rodziny, zła sytuacja materialna, zbytnie zaufanie do Zenona, zabieg przerwania ciąży

Tak naprawdę, Justyna u nikogo nie znajduje pomocy. Jej charakter ma dwoistą naturę. Potrafi być delikatna i wrażliwa, a jednocześnie grubiańska i prostacka. Zdolna jest do głębokich uczuć, ale jest zbyt bezwolna i pozbawiona umiejętności decydowania o własnym życiu

Rola w utworze: Kolejna kobieta uwikłana w wybory Zenona, a przy tym niesamodzielna, gotowa całkowicie ulec woli kochanka. To prowadzi ją do tragedii