S. Żeromski Doktor Piotr, bohater drugoplanowy, tytułowy; nie ma już kompleksów szlacheckich. Własną pracą, pilnością i zdolnościami zdobył dyplom, zasłużył na uznanie profesora, który polecił go przyjacielowi w Anglii. Piotr nie zabiega o protekcję, zna swoją wartość, czuje, że zasługuje na wysokie stanowisko, bo jest naprawdę dobrym specjalistą. Ma też wrażliwe sumienie, nie aprobuje kapitalistycznego wyzysku, rozumie istotę zła społecznego i przeciwstawia mu się. Idealizm i maksymalizm moralny nakazują mu postępować zgodnie z wyznawanymi zasadami, nawet jeśli poświęcić trzeba uczucia własne czy osób najbliższych
