W Weselu Stanisława Wyspiańskiego trudności w porozumieniu między przedstawicielami różnych grup społecznych wynikają z barier kulturowych, stereotypów i różnic w sposobie myślenia. Inteligencja i chłopi, choć zasiadają przy jednym stole, nie potrafią się zjednoczyć. Panowie patrzą na lud z wyższością, romantyzując jego siłę, ale nie rozumiejąc rzeczywistych problemów chłopstwa. Z kolei chłopi są nieufni wobec inteligencji, widząc w niej grupę oderwaną od rzeczywistości. Brak autentycznej komunikacji i wzajemnych chęci do współpracy skutkuje niezdolnością do wspólnego działania, co symbolizuje chocholi taniec – stagnacja i brak zmian.

Podobne mechanizmy widoczne są w Roku 1984 George’a Orwella, gdzie Partia celowo utrudnia komunikację między klasami społecznymi. Nowomowa ogranicza zdolność do krytycznego myślenia, a społeczeństwo jest podzielone na proli i członków Partii. Wzajemna nieufność i kontrola informacyjna zapobiegają jedności, co gwarantuje władzę rządzących.

Zarówno u Wyspiańskiego, jak i Orwella, brak zrozumienia między warstwami społecznymi prowadzi do stagnacji i utrzymania dominacji jednej grupy nad drugą. W efekcie społeczeństwo pozostaje podzielone i niezdolne do zmian.