Czekając na Godota - charakterystyka bohaterów
Estragon (Gogo) – tak naprawdę ma na imię Adam. Jest włóczęgą, którego najlepszym przyjacielem jest Vladimir. Ma spore problemy z pamięcią i trudności w przypomnieniu sobie osób, miejsc i wydarzeń z poprzedniego dnia. Czeka na Godota, ale nie do końca rozumie po co. Estragon ma problem z dopasowaniem butów i śmierdzą mu nogi. Jest uosobieniem ziemskiej sfery życia człowieka.
Vladimir (Didi) – a właściwie Albert. Podobnie, jak jego najlepszy przyjaciel Estragon, jest włóczęgą. Reprezentuje duchową część ludzkiej natury, niezmiennie szukając myśli na dnie kapelusza. Ma problem z nerkami i śmierdzi mu z ust. Pamięta, że muszą czekać na Godota, który jest dla nich szansą na zbawienie. Wydaje się, że lepiej kojarzy fakty niż kompan, ale chłopiec i Pozzo, którzy nie poznają go następnego dnia, stają się dla bohatera przesłanką do tezy, że jego istnienie jest wątpliwe.
Pozzo – właściciel ziemski, pełniący w utworze rolę srogiego pana. Pastwi się nad Luckym, traktując go jak zwierzę. Im bardziej się nad nim znęca, tym większą czuje w sobie moc. Ma swój cel (wizyta na targu), jednak traci po kolei swoje atrybuty (fajka, zegarek). Następnego dnia okazuje się ślepy i potrzebuje pomocy Estragona i Vladimira.
Lucky – niewolnik Pozzo, pełniący funkcję podknutka (błazna). Jest służącym i tragarzem, poniewieranym i popędzanym batem. Po włożeniu kapelusza daje pokaz myślenia, ale jego monolog okazuje się zaledwie zlepkiem mądrych słów, które nie niosą za sobą sensu. W drugim akcie traci głos. Postać Lucky`ego można odczytać, jako upadłego intelektualistę.
Chłopiec – posłaniec Godota. Przychodzi do Vladimira pierwszego i drugiego dnia z wiadomością, że Godot przyjdzie dopiero następnego dnia. Wypytywany opowiada także o Godocie, swoim losie i o bracie.
Godot – tajemnicza postać, na którą czekają od dwóch dni Estragon i Vladimir. Nie jest jasne, kim właściwie jest Godot, ale spotkanie z nim ma odmienić życie kloszardów. Prawdopodobnie Godot jest właścicielem ziemskim, który może dać bohaterom schronienie, jedzenie i zajęcie, jednak w ujęciu metafizycznym pełni rolę zbawiciela.
