Kleofas ma okulary!
Do szkoły w okularach przyszedł najsłabszy w klasie, Kleofas. Chłopiec był przekonany, że okulary na nosie sprawią, że automatycznie wręcz stanie się prymusem i najlepszym uczniem w klasie. Pozostali chłopcy oczywiście natychmiast zainteresowali się okularami i chcieli, aby chłopiec je im pożyczył. Kleofas nie był chętny, ale ostatecznie się zgodził. W efekcie, kiedy szedł do odpowiedzi, okularów na nosie nie miał. Poskutkowało to jedynką. Chłopcy zgodnie doszli do wniosku, że okulary mają jednak wpływ na szkolne oceny.
Łyk świeżego powietrza
Mikołajek wraz z rodziną pojechał do pana Bongraina, który był znajomym jego taty. Spacerowali długo po polach, potem z rosnącym zmęczeniem słuchali narzekań pani Bongrain, która twierdziła, że tutaj nie da się prowadzić domu. W końcu zaprowadzono ich do ogródka, w którym jednak nie można było niczego dotykać. Zanim wyjechali, wysłuchali jednak, jak pan Bongrain nad urokami życia poza miastem.
Kredki
Babcia podarowała Mikołajkowi kredki, więc ten od razu zabrał je do szkoły. Chciał jak najszybciej pochwalić się przed kolegami. Szybko jednak okazało się, że w całym zamieszaniu zgubiła się jedna kredka, a do tego wszystkiego Mikołajek dostał uwagę. Wrócił więc zapłakany do domu. Kredka jednak znalazła się pod drzwiami jadalni.
Na campingu
Joachim podzielił się z kolegami opowieścią o wyjeździe na camping, gdzie zabrali go rodzice. Chłopcy się tak zainteresowali, że postanowili zabawić się w camping na placu w pobliżu domu Mikołajka. Zabawa okazała się jednak dość męcząca, co doprowadziło do kłótni i bójki między chłopcami. W końcu jednak bardzo zadowoleni z siebie wrócili do domów.
Mówiliśmy przez radio
W szkole pojawiła się pewnego dnia ekipa radiowa. Doświadczeni specjaliści uczyli dzieci, jak należy mówić do mikrofonu. Najpierw wszyscy się wstydzili i nikt nie chciał się odezwać. Potem jednak jak na komendę wszyscy chcieli spróbować i zaczęli się kłócić. Trzeba było zrezygnować z emisji audycji, bo była ona niemożliwa do wysłuchania.
Jadwinia
Jadwinia była córką sąsiadów rodziców Mikołajka, państwa Courteplaque. Pewnego dnia została ona zaproszona przez chłopców na podwieczorek. Starali się oni na niej zrobić jak największe wrażenie. Skakali, robili koziołki, ale dziewczynka tylko się im przyglądała.
Filatelistyka
W klasie pojawiła się moda na zbieranie znaczków. Wszystko za sprawą Rufusa. Mikołaj namówił więc tatę, aby kupił mu pierwsze trzy znaczki. Chciał się nimi wymienić. Tata nieco się jednak zdziwił, kiedy następnego dnia Mikołajek przyniósł do domu dwie szklane kulki. Sam Mikołajek uważał jednak, że zrobił bardzo dobry interes.
Maksencjusz czarodziej
Maksencjusz zorganizował podwieczorek u siebie. Przy okazji przedstawił kilka kolejnych sztuczek swoim kolegom. Wszystkich najbardziej zainteresowała czarodziejska szkatułka. Niestety od razu wywołała ona także kolejną sprzeczkę i bójkę, w efekcie której uszkodzono mieszkanie. Mama chłopca wyprosiła więc jego kolegów z domu.
Deszcz
Podczas deszczowej pogody uczniowie pozostawali na przerwach w klasie. Pewnego dnia chłopcy zaczęli tak psocić, że nauczycielka nie mogła ich uspokoić. Otworzyli okna, co spowodowało zamoczenie kilku ławek. Wkrótce ktoś zaczął drwić z kolegów, co doprowadziło do kłótni i hałasu. W ramach kary dyrektor nakazał, aby uczniowie spędzali wszystkie przerwy w klasie.
Szachy
Mikołajek odwiedził w Alcesta, którego tata postanowił nauczyć chłopców gry w szachy. Chłopcy jednak z obowiązujących zasad niewiele zrozumieli. Gdy tylko wyszedł on z pokoju, rozpoczęli między sobą regularną bitwę. Zaczęło się na planszy, ale skończyło jak zwykle – między chłopcami. Tym razem pokój Alcesta wyglądał jak pobojowisko.
Lekarze
Do szkoły przybyli lekarze, wzbudzając strach wśród uczniów. Okazało się, że przyjechali jedynie na badania i prześwietlenie płuc, co miało miejsce w specjalnym autobusie z aparatem rentgenowskim. Pierwszy na prześwietlenie poszedł Ananiasz, który płakał ze strachu. Potem weszli Mikołajek i jego koledzy, powodując spore zamieszanie. Chłopcy tak rozrabiali, że ambulans odjechał bez jednego lekarza, ale za to z Gotfrydem, który się ukrył w środku.
Nowa księgarnia
W pobliżu szkoły otworzyła się nowa księgarnia. Chłopcy pojawili się tam pierwszego dnia otwarcia. Przy wejściu właściciel księgarni, pan Escarbille, upominał ich, aby niczego nie zniszczyli i zachowywali się odpowiednio. Był przekonany, że chłopcy kupią książki lub zeszyty. Książki Mikołajka i jego kolegów nie interesowały jednak tak, jak powinny. Niestety jednak oni mieli zupełnie inny pomysł – zaczęli się bowiem bawić w kowbojów, co oczywiście szybko doprowadziło do bójki. Alcest postanowił policzyć wszystkie strony w stukartkowym zeszycie i zostawił na nim tłuste plamy. Kiedy w końcu chłopcy poszli do domu, księgarz mógł odetchnąć z ulgą.
Rufus jest chory
Podczas lekcji arytmetyki Rufus poczuł się źle, ale obawiał się wizyty w gabinecie, bo bał się jodyny. Dopiero opiekun klasy, pan Mouchabière, zaprowadził go tam, wspierany przez wychowawcę, nazywanego przez uczniów Rosołem. Następnego dnia okazało się, że Rosół i pan Mouchabière zarazili się od Rufusa odrą.
Lekkoatleci
Chłopcy postanowili urządzić zawody lekkoatletyczne. Ich przestrzenią miał być plac. Każdy miał oczywiście nieco inne pomysły na to, jakie konkurencje są najistotniejsze. Doszło do sprzeczki. Ostatecznie zdecydowano, że należy przeprowadzić zawody w rzucie młotem, którym stał się kamień przywiązany do kawałka drutu. Zawody skończyły się jednak przed czasem, gdy Kleofas wybił witrynę pobliskiego sklepu.
Tajemny szyfr
Koledzy Mikołajka opracowali system komunikacji na lekcji, oparty na gestach i minach, pozwalający przekazać każdą literę bez zwracania uwagi nauczyciela. Niestety, w praktyce okazał się mało skuteczny. Gotfryd stracił całą lekcję, próbując przekazać wiadomość: „Przestańcie się tak na mnie gapić, bo nauczycielka zauważy i wpadnę”. Na dodatek nauczycielka, widząc jego dziwne miny, odesłała go do kąta.
Urodziny Jadwini
Mikołajek został zaproszony na urodziny sąsiadki Jadwini, gdzie był jedynym chłopcem i czuł się nieswojo, zwłaszcza że mama ubrała go bardzo elegancko. Na przyjęciu nie odezwał się ani słowem, co sprawiło, że mama Jadwini uznała go za nieśmiałego. Po powrocie do domu Mikołajek rozpłakał się, choć sam nie wiedział dlaczego. Tata, chcąc go pocieszyć, zabrał go na film o kowbojach.
„Mikołajek i inne chłopaki” to zbiór humorystycznych opowiadań, które napisał René Goscinny, a zilustrował Jean Jacques Sempé, opisujący przygody Mikołajka i jego kolegów. Każda historia przedstawia zabawne sytuacje, które wynikają z codziennych przygód chłopców, ich psot i nieporozumień.
Mikołajek wraz z kolegami, takimi jak Alcest, Gotfryd, Ananiasz czy Kleofas, przeżywają różnorodne przygody – od zamieszania z okularami Kleofasa, przez próby zabawy w camping, aż po lekcje gry w szachy i zawody sportowe. Mikołajek nie nudzi się w szkole. Koledzy Mikołajka często pakują się w kłopoty, wywołując chaos w szkole, domu i na podwórku. Historie ukazują ich wyobraźnię, beztroskę oraz dziecięcy sposób postrzegania świata.
Książka pełna jest ciepłego humoru, pokazując dziecięcą naiwność i szczerość. Przygody Mikołajka to przyjemna lektura, która w lekki sposób przedstawia świat Mikołajka widziany oczami dziecka, podkreślając wartość przyjaźni i dziecięcej radości.
1. Kleofas przychodzi do szkoły w okularach, wierząc, że dzięki nim zostanie prymusem.
2. Mikołajek z rodziną odwiedza znajomych na wsi.
3. Mikołajek dostaje od babci kredki, gubi jedną w szkole i wraca zapłakany do domu.
4. Chłopcy bawią się w camping, co kończy się kłótnią i bójką.
5. W szkole pojawia się ekipa radiowa, ale z audycji nic nie wychodzi.
6. Chłopcy próbują zaimponować sąsiadce, Jadwini.
7. Mikołajek wymienia znaczki na szklane kulki, czym zaskakuje tatę.
8. Maksencjusz pokazuje magiczne sztuczki.
9. Chłopcy rozrabiają podczas przerwy w klasie, co skutkuje nakazem spędzania wszystkich przerw wewnątrz.
10. Tata Alcesta uczy chłopców grać w szachy, ale kończy się to rozróbą.
11. Do szkoły przyjeżdżają lekarze.
12. W księgarni chłopcy zaczynają bawić się w kowbojów.
13. Rufus boi się jodyny, ale zostaje zaprowadzony do gabinetu, a jego opiekunowie zarażają się od niego odrą.
14. Chłopcy organizują zawody lekkoatletyczne, które kończą się wybiciem sklepowej szyby.
15. Nie sprawdza się tajny szyfr opracowany przez chłopców.
16. Mikołajek czuje się nieswojo na przyjęciu u Jadwini.
Mikołajek – główny bohater, wesoły i pomysłowy chłopiec, który często wpada w kłopoty.
Alcest – najlepszy przyjaciel Mikołajka, uwielbia jeść i zawsze ma przy sobie coś do przekąszenia.
Euzebiusz – silny i impulsywny chłopiec, często wdaje się w bójki z kolegami.
Gotfryd – syn bogatego ojca, zawsze przynosi do szkoły nowe, drogie gadżety.
Ananiasz – kujon i prymus klasy, nie przepada za wybrykami innych chłopców.
Rufus – syn policjanta, marzy o tym, by zostać funkcjonariuszem i często chwali się odznaką ojca.
Kleofas – najsłabszy uczeń w klasie, któremu trudno idzie nauka, ale stara się zaimponować kolegom.
Historie dotyczące Mikołajka rozgrywają się we Francji w latach 50. i 60. XX wieku. Miejscem akcji jest głównie szkoła Mikołajka, w której paczka najpopularniejszych urwisów przeżywają swoje przygody, oraz otaczające ją przestrzenie, takie jak plac zabaw, ulice i domy bohaterów.
„Mikołajek i inne chłopaki” to humorystyczna powieść o przygodach tytułowego Mikołajka — francuskiego chłopca, który jest nie tylko bohaterem, ale też narratorem. Dzięki takiej narracji opowieść jest jeszcze bardziej humorystyczna i przedstawia świat z punktu widzenia chłopca. Mikołajek przedstawia w niej obserwowany przez siebie świat dorosłych i istniejące w nim problemy.
Humor w opowieściach Mikołajka
Humor to najważniejsza cecha powieści o przygodach Mikołajka. Chłopiec przedstawia zdarzenia, jakie mu towarzyszą w spokojny sposób. Niezależnie od tego, czy są to zwyczajne sytuacje, czy pełne emocji bójki i sprzeczki. Chłopiec nie zawsze rozumie zachowania dorosłych, przez co często wydają się mu one zabawne. Najwięcej humoru jest jednak w opowieściach o rozbrykanych uczniach, czyli szkolnych kolegach Mikołajka.
Życie szkolne
Mikołajek dokładnie opisuje życie szkolne oraz uczestniczące w nim postaci. Dyrektor to najważniejsza osoba w szkole. Mężczyzna silnie wierzy w swoje umiejętności, ale cierpliwość nie jest jego najmocniejszą cechą. Często brakuje mu jej do uczniów, a ci nie należą do najspokojniejszych. Pan Rosół to wychowawca klasy Mikołajka. Razem ze swoim pomocnikiem pilnuje, żeby chłopcy nie wdawali się w bójki. Pani ucząca Mikołajka to osoba najbardziej zaangażowana w wychowanie uczniów. Zawsze stara się ich zrozumieć, dzięki czemu jest lubiana i szanowana. Uczniowie zawsze starają się sprawić jej jak najmniej przykrości swoim zachowaniem, ale rzadko kiedy udaje im się tego dokonać.
Pytania i odpowiedzi z podręczników, w których omawiana jest ta lektura, znajdziesz na stronie Skul.pl
Język polski. Jutro pójdę w świat. Klasa 4. Zeszyt ćwiczeń – rozwiązania i odpowiedzi
René Goscinny (1926–1977) był francuskim pisarzem, scenarzystą i humorystą, urodzonym w Paryżu w rodzinie żydowskich emigrantów z Polski. Sławę zdobył jako autor tekstów do popularnych komiksów, takich jak „Asteriks”, „Lucky Luke” i „Iznogud”. Jego humor i talent do opowiadania historii zyskały mu uznanie na całym świecie, bawiąc zarówno dzieci, jak i dorosłych. Wspólnie z ilustratorem Jeanem-Jacques'em Sempé stworzył serię opowiadań o Mikołajku (w tym np. Kolejne przygody Mikołajka, Mikołajek ma kłopoty, Nowe przygody Mikołajka, Wakacje Mikołajka, Nieznane przygody Mikołajka, Mikołajek i inni chłopcy) ukazującą w zabawny sposób życie dzieci z ich codziennymi przygodami i wyzwaniami. Goscinny jest uznawany za jednego z najważniejszych twórców komiksu europejskiego.
Jean-Jacques Sempé (1932–2022) był wybitnym francuskim rysownikiem i ilustratorem, znanym ze swojego charakterystycznego, subtelnego stylu i humoru. Urodził się w Bordeaux i swoją karierę zaczynał od rysowania komiksów oraz ilustracji prasowych. Największą popularność przyniosły mu ilustracje do serii opowiadań o Mikołajku, napisanych przez René Goscinnego. Oprócz pracy nad „Mikołajkiem” Sempé stworzył liczne rysunki satyryczne, które ukazywały się m.in. w The New Yorker i Paris Match. Jego prace charakteryzują się łagodnym humorem i empatią wobec ludzkich przywar i codziennych sytuacji.
