Spis treści:
Mowgli – chłopiec wychowany przez wilki
Mowgli (Mauli) to bohater powieści Rudyarda Kiplinga pt. „Księga dżungli”, która zyskała ogromną popularność na całym świecie. To najsłynniejsza powieść tego autora, wydana w 1894 roku. Była wielokrotnie ekranizowana, tłumaczona na wiele języków i stała się jedną z bardzo chętnie wykorzystywanych narracji. Ma też wiele odniesień w innych tekstach kultury. Rudyard Kipling zasłynął głównie jako autor powieści młodzieżowych. Na podstawie jego książki powstał również film animowany pod tym samym tytułem.
Jak przebiegała historia Mowgliego z „Księgi dżungli”?
Mały chłopiec wychował się w stadzie wilków. Został odbity tygrysowi Shere Khanowi i przyjęty do wilczej gromady. Szybko nauczył się języka zwierząt i praw panujących w ich grupie. Opiekowali się nim przybrani wilczy rodzice oraz pantera Bagheera. Jego nauczycielem był z kolei niedźwiedź Baloo.
Mowgli dorasta w przyjaznym otoczeniu, jednak liczy się z tym, że kiedyś będzie musiał rozprawić się z kulawym tygrysem, który nie daruje mu tego, że został ocalony przez wilki. Młodsze z nich stopniowo zaczynają okazywać Mowgliemu coraz mniej sympatii, aż w końcu zostaje on zmuszony do odejścia do ludzkiej osady. Zabija swojego prześladowcę, czyli tygrysa Shere Khana, natomiast zabobonni wieśniacy zmuszają go, aby powrócił do dżungli. Wszystko kończy się więc happy endem.
Disnejowska wersja brzmi jeszcze bardziej przyjaźnie. Świat zwierząt jest harmonijną strukturą, w której panują sprawiedliwe zasady, serdeczność i opiekuńczość. Niejeden mały widz z pewnością, choć na chwilę pragnął zamienić się z Mowglim i sam znaleźć się w dżungli, aby beztrosko spędzać tam czas.
Historia Mowgliego z „Księgi dżungli” nie jest jednak wyłącznie wymysłem autora powieści. Taki chłopiec, według wielu hipotez, rzeczywiście istniał, choć jego losy wcale nie przypominały przyjemnej w czytaniu i oglądaniu „bajki”.
Przeczytaj również: QUIZ Pamiętasz lektury z czasów szkolnych? Uzupełnij brakujące słowo
Kim był Dina Sanicha – chłopiec wychowany przez wilki?
Historia Mowgliego z „Księgi dżungli” prawdopodobnie wydarzyła się naprawdę, choć z pewnością wiele motywów odróżnia ją od książkowej wersji. Jak było w rzeczywistości?
Chłopiec z dżungli nazywał się Dina Sanichar, co w języku hindi oznacza sobotę. To właśnie w ten dzień został przywieziony do Sierocińca Misji Sikandra przez myśliwych, którzy znaleźli go w dziczy.
Przez misjonarzy, którzy rzekomo próbowali go „ucywilizować”, został nazwany Wolf Boy („wilczy chłopiec”). Księża szybko zdali sobie sprawę, że przepaść między ludzkim wychowaniem a zwierzęcym instynktem jest u niego zbyt duża, aby socjalizacja była możliwa. Zgodnie z ich relacją Dina Sanichar zachowywał się jak wilk, a nie jak dziecko.
Chodził tylko na czworakach i miał trudności z utrzymaniem się na dwóch nogach. Jadł surowe mięso i gryzł kości, żeby ostrzyć sobie zęby.
Gdy chciał coś zakomunikować, warczał lub wył jak wilk. Nie udało się z nim porozumieć również gestami dłoni ani językiem migowym. Wilki ich nie stosują, więc żaden uniwersalny symbol prawdopodobnie nie oznaczał dla niego nic konkretnego.
Co ciekawe, Dina Sanichar nie był jedynym „wilczym dzieckiem”. W tym samym sierocińcu było ich co najmniej czworo, a niektórzy twierdzą, że znacznie więcej. Czy rzeczywiście tak było?
Przeczytaj również: QUIZ nie tylko dla moli książkowych. Podajemy bohatera, ty dopasuj książkę
Czy wilcze dzieci naprawdę istniały?
Zdania są podzielone. Jedni uważają, że wilcze dzieci faktycznie istniały i jest to nawet udokumentowane. Pojawiły się jednak pogłoski, że odnajdywanie ich w głębi dżungli wcale nie miało miejsca. Misjonarze prowadzący sierociniec mieli je wymyślić, aby zwrócić na siebie uwagę publiki oraz zyskać aprobatę dla prowadzonych przez siebie działań misyjnych.
Istnieje też teoria, że „nietypowe dzieci” faktycznie mieszkały w sierocińcu, jednak wcale nie zostały wychowane przez zwierzęta. Cierpiały po prostu na różnego typu zaburzenia, schorzenia lub były niepełnosprawne intelektualnie i fizycznie.
W tamtych czasach, gdy medycyna i psychologia nie były tak rozwinięte, ich nietypowe gesty i brak przystosowania społecznego skojarzono z zachowaniem zwierząt. Stwierdzono zatem, że nieumiejętność mowy czy stania na dwóch nogach wynika z tego, że wychowały je wilki. Taka teoria dla ówczesnych misjonarzy wydawała się bardzo prawdopodobna.
Kim był Dina Sanichar – chłopiec wychowany przez wilki? Tego pewnie nigdy się nie dowiemy. Nie zmienia to faktu, że takie historie rozpalają wyobraźnię i stawiają pytania – czy świat ludzi i zwierząt może funkcjonować obok siebie w harmonii? W jakim stopniu mogą się one przenikać i czy jest to wskazane, czy wręcz przeciwnie?
Oprac. Redakcja
Odpowiedzi do zadań z podręczników z języka polskiego znajdziesz tutaj:
Rozwiązania do zadań z podręcznika do języka polskiego
Objaśnienia do zadań z podręcznika do języka polskiego
Odpowiedzi do zadań z podręcznika do języka polskiego
