Spis treści:
- Kwadratowy otwór w środku monety
- Jak powstawał kwadratowy otwór w monecie?
- Japońska moneta z XIX wieku w polskim muzeum
Kwadratowy otwór w środku monety
Żeby zrozumieć, dlaczego stare japońskie monety mają kwadratowy otwór w środku, trzeba najpierw spojrzeć na te wybijane w Chinach już przed naszą erą. Ich historia sięga pierwszej cesarskiej dynastii w Chinach, czyli Qin. Kształty okrągły i kwadratowy, które się w nich znalazły symbolizowały niebo i ziemię. Miało to przynosić szczęście ich właścicielowi.
Z czasem monety z kwadratowym otworem w środku rozpowszechniły się w całej Azji Wschodniej. W Japonii były używane przez ponad tysiąc lat.
Sprawdź również: Słynna moneta z podobizną Nike z 1932 roku. Dlaczego jest tak wartościowa?
Jak powstawał kwadratowy otwór w monecie?
Specyficzny otwór powstał przy użyciu kwadratowego pręta, który przydawał się też na dalszych etapach pracy. Monety były umieszczane na nim, aby oszlifować ranty z widocznych nierówności. Gdyby otwór był okrągły, to monety by się obracały, więc zadanie byłoby trudniejsze do wykonania. Zatem kształt otworu w monecie miał wymiar praktyczny.
Sprawdź również: QUIZ: Banknoty z PRL-u. Pamiętasz nominały i kto na nich widniał?
Japońska moneta z XIX wieku w polskim muzeum
Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej wzbogaciło się niedawno o japońską monetę o nominale 100 monów. Artefakt pochodzi z okresu Edo. Jest datowany na lata 1835–1870, czyli koniec rządów siogunatu Tokugawa i początek reform ery Meiji.
Moneta została odnaleziona w Polsce. Na polu w okolicach Kamienia Pomorskiego odkrył ją mieszkaniec Rewala – Albert Murzynowski. Nietypowy obiekt dostrzegł w warstwie ornej.
Monety 100 monów są charakterystyczne – mają prostokątny kształt, otwór w środku oraz inskrypcje. Były wykonywane z miedzi lub brązu, a ich waga dochodziła do kilkudziesięciu gramów. Używane ich zarówno w handlu wewnętrznym, jak i międzynarodowym. Jak jedna z nich znalazła się na Pomorzu Zachodnim?
„Mogła być ona elementem kolekcji przywiezionej przez europejskiego kupca, podróżnika lub marynarza. W XIX wieku handel i kontakty między Europą a Japonią, choć ograniczone, były możliwe dzięki działalności Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej oraz rozwojowi globalnego handlu po otwarciu Japonii na świat w 1854 roku. Moneta mogła także trafić na Pomorze jako pamiątka z podróży lub element kolekcji, a następnie zagubić się w czasie wojennych zawirowań XX wieku” – wyjaśnia Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w poście w mediach społecznościowych.
Według ekspertów „odnalezienie monety w tak nietypowym miejscu to niezwykły dowód na globalne powiązania nawet w czasach, gdy świat wydawał się mniej połączony niż obecnie”.
Źródła: imes.boj.or.jp, blognumizmatyczny.pl, facebook.com/mhzk.eu
Sprawdź również:
Skarb ze Słuszkowa. Takie znaleziska trafiają się raz na 1000 lat
QUIZ teleturniejowy. Wyzwanie dla prawdziwych omnibusów
Jak powstaje medal Pokojowej Nagrody Nobla?