1. Funkcje turystyki oraz czasu wolnego:

  1. edukacyjna
  2. wychowawcza
  3. integracyjna
  4. regeneracyjna
  5. rozrywkowa
  6. psychokreatywna
  7. psychokompensacyjna
  8. psychorekreacyjna
  9. psychoterapeutyczna

2. Kształtowanie osobowości do sportu, czasu wolnego i turystyki.

Proces uspołecznienia jednostki do życia we współczesnej rzeczywistości społecznej. Turystyka pozwala nam poznać ludzi z innego kręgu kulturowego, ich zwyczaje oraz kulturę. Poprzez kontakt z nimi wychowujemy samych siebie.

3. Własności ciała:

  1. autoteliczne - sprawdzenie samego siebie wymaga gotowości na wszelkie działania mające na celu dokonanie jakichś odkryć, podjęcie nowych wyzwań
  2. instrumentalne - sumienne przygotowywanie się do realizacji swoich zamierzeń, stopniowa realizacja swojego celu metodą "krok po kroku".

4. Struktura klasowo - warstwowa w kulturze fizycznej

Taką turystykę uprawiają ludzie aktywni, nie lubiący spędzać czasu biernie, np. przed telewizorem, ale chcący ciągle odczuwać coś, co będą długo pamiętać, ceniący sobie wysiłek fizyczny. Naprzeciw pragnieniom takich ludzi wychodzą firmy turystyczne oferując dla aktywnych takie rozrywki jak nurkowanie, surfowanie, lot balonem lub szybowcem

5.Społeczne bodźce mobilności:

Branża turystyczna oraz rozwój nowoczesnych środków transportu ułatwił ludziom możliwość przemieszczania się z miejsca na miejsce. Rozwój branży rekreacyjnej sprawił, ze ludzie mają coraz większe szanse na efektywne spędzanie wolnego czasu, obfitujące w różne atrakcje. Dzięki rozwojowi turystyki korzysta również społeczeństwo jako całość, ponieważ nasza kultura jest stale wzbogacana wpływami innych kultur, ludzie dzięki kontaktom międzynarodowym uczą się szacunku dla innego człowieka, wyglądającego inaczej lub mówiącego innym językiem. Uczą się tolerancji oraz zasad współżycia społecznego.

6. Socjologiczne aspekty wpływające na korzystaniu z form aktywnego wypoczynku

W odniesieniu do pozytywnego rozwoju społeczeństwa:

  1. pozytywny rozwój społeczeństwa
  2. patologia społeczna

w odniesieniu do mentalności i mieszkańców terenów odwiedzanych przez turystów

  1. socjalizacja
  2. dewiacja

7. Czas wolny według współczesnych koncepcji socjologii turystyki

Ludzie swój wolny czas spędzają w różny sposób, nie zawsze tak jakby tego chcieli. Zależy to od stopnia rozwoju społeczeństwa, sytuacji materialnej jednostek wchodzących w jego skład. Obecnie branża usług turystycznych umożliwia dostanie się niemal w każdy region naszego globu, jedyną barierą są środki materialne co różni dzisiejsze społeczeństwo od dawniejszych zbiorowości, gdzie podróż była dostępna tylko dla nielicznych i która zabierała mnóstwo czasu. Z drugiej jednak strony pomimo łatwości przemieszczania się nie każdy może skorzystać z dobrodziejstw cywilizacji z powodu różnych zewnętrznych czynników: dokształcania się, pracy zawodowej, pochłonięcia obowiązkami rodzinnymi. Dlatego też czas wolny jest obecnie tak cenny dla niektórych.

10. Zasadnicze funkcje czasu wolnego i turystyki:

  1. funkcja poznawcza - chcemy zobaczyć nowe miejsca, nieznane tereny i w tym celu wyruszamy w podróż. Funkcja poznawcza obejmuje również sferę kultury, ponieważ poznając nieznany kraj poznajemy również jego mieszkańców oraz ich kulturę
  2. funkcja odkrywcza - poznawanie czegoś nieznanego, zwiedzanie zabytków, które widzieliśmy dotychczas tylko na zdjęciach
  3. funkcja naukowa - poznając nowy kraj, ludzi i kulturę poszerzamy swoją własną wiedzę

11.Klasyfikacja celów turystyki według K. Przecławskiego

  1. dobrowolne (podejmowane z własnej inicjatywy człowieka - Przecławski zaliczył do tej kategorii takie cele jak: rekreacyjny, poznawczy, zdrowotny, naukowy, twórczy, sportowy, handlowy, rodzinny oraz religijny
  2. przymusowe (podejmowane wbrew woli człowieka) - np. służba wojskowa

12.Turystyka a kultura

Według K. Przecławskiego istnieje 5 typów zależności między turystyką, a kulturą:

  1. turystyka jako element kultury - inna kultura nie może być w pełni zrozumiana bez nawiązania bezpośredniego kontaktu z jej przedstawicielami
  2. turystyka jako przekaz kultury - turystyka, tak samo jak media, jest nośnikiem informacji o kulturze
  3. turystyka to spotkanie kultur - w toku wypraw człowiek wychowany w innej kulturze spotyka przedstawiciela zupełnie obcej mu kultury - np. w epoce wielkich odkryć geograficznych hiszpańscy kolonizatorzy stykali się w Ameryce z rdzenną ludnością indiańską
  4. turystyka czynnikiem przemian kulturowych - podczas zderzenia kultur pewne elementy każdej z nich są inkorporowane w skład drugiej. Zazwyczaj kultura uznana za dominująca i bardziej atrakcyjną jest chętniej i bardziej dobrowolnie asymilowana niż kultura uznawana za podrzędną.

13. Orientacje życiowe jednostki (według K. Przecławskiego):

  1. hedonistyczna
  2. biologiczna
  3. poznawcza
  4. perfekcjonistyczna
  5. artystyczna
  6. społeczna
  7. twórcza
  8. alterocentryczna

14. Wartości, którymi kierują się w życiu jednostki (według K. Przecławskiego):

  1. egocentryzm
  2. socjocentryzm

15. Orientacje, a wartości.

Trzy pierwsze orientacje, czyli hedonistyczna, biologiczna i poznawcza należą do sfery wartości egocentrycznej, a pozostałe do socjocentrycznej.

16. Miejscowość recepcyjna, a emisyjna.

  1. recepcyjna - miejscowość, do której turyści przyjeżdżają. Podlega ona zmianom polegającym na przenoszeniu w obręb kultury recepcyjnej cząstek kultury osób przyjezdnych, które są z czasem adaptowane przez środowisko miejscowych. Niektóre elementy z kultury przyjezdnych imponują bowiem "tubylcom". Miejscowość uznawana za atrakcyjną turystycznie stale się rozwija, bowiem ludzie z niej nie wyjeżdżają, a nawet osiedlają się widząc szansę zarobku na turystach. Dzięki tego proces urbanizacji miejscowości atrakcyjnych turystycznie jest bardzo wysoki
  2. emisyjna - miejscowość charakteryzująca się tym, ze większość osób z niej wyjeżdża. Turysta, który przyjeżdża z podroży często chce przenieść do swojego miejsca zamieszkania pewne elementy kultury miejsca, które zwiedził. Taki turysta oddziałuje na otoczenie, szczególnie swoje najbliższe, by takie wzorce kulturowe włączyli do swojego systemu wartości.

17. Rodzaje zachowań turystycznych młodzieży według K. Przecławskiego:

  1. poznający świat
  2. kontemplacyjny
  3. poszukujący przyjaciół
  4. wypoczywający
  5. wyczynowy
  6. bawiący się
  7. szukający przygód
  8. handlowiec
  9. konformista (naśladujący innych)

18. Turysta u celu podróży powinien zachowywać się etycznie, a mianowicie:

  1. nie ulegać stereotypom
  2. mieć szacunek dla ludzi mieszkających w odwiedzanym regionie, mieście i kraju
  3. dbać o środowisko naturalne

19. Gospodarze przyjmujący turystów powinni zachowywać się etycznie, a mianowicie:

  1. być gościnni
  2. udzielać wszelkich niezbędnych informacji
  3. zapewniać wszelkie rozrywki i inne usługi
  4. być uczciwi
  5. nikogo nie dyskryminować
  6. dbać o środowisko naturalne
  7. sami się rozwijać poprzez turystów

20. Organizatorzy wyjazdów turystycznych powinni zachowywać się etycznie, a mianowicie

  1. dotrzymywać wszelkich zawartych umów
  2. być uczciwi
  3. udzielać pełnej i zgodnej z prawdą informacji