Sieci bezprzewodowe stanowią połączenie pewnej grupy komputerów - czyli użytkowników, umożliwiając im bezprzewodową wymianę danych. Początki tej technologii sięgają pierwszej połowy XX wieku, kiedy to Amerykanie podczas II wojny światowej, jako pierwsi wysłali bezprzewodowo sygnał radiowy, co dało początek radiowym transmisjom silnie zaszyfrowanych informacji. Technologię tę na początku wykorzystywali Amerykanie oraz alianci, lecz po niedługim czasie liczba jej użytkowników zaczęła się stopniowo powiększać, a zainspirowany nią zespół badaczy stworzył pierwszą służącą komunikacji sieć radiową opartą na pakietowej transmisji, którą określono jako "alhonet".

Stworzona sieć radiowa stanowiła pierwszą sieć lokalną złożoną z siedmiu komputerów, które komunikowały się dzięki topologii dwukierunkowej gwiazdy. W ten właśnie sposób powstały sieci bezprzewodowe.

W ostatnich latach, gdy na sieciowym rynku dominowała sieć LAN, zaczęło wzrastać zapotrzebowanie na sieci bezprzewodowe, co było powodowane głównie faktem niewygodnej dla realizacji struktury okablowania; problem sprawiało budowanie kosztownych instalacji na stałe, jedynie w obrębie danego budynku lub też pojawienie się potrzeby włączania do sieci pojedynczych i oddalonych komputerów. Budowano więc na przykład bardzo drogie połączenia światłowodowe jedynie w celu połączenia z centralą położony o 200 metrów od niej magazyn z dwoma komputerami. Okablowania stanowiły również problem dla użytkowników notebooków unieruchamiając ich.

Rozwiązaniem dla wymienionych problemów okazały się sieci bezprzewodowe opierające swoje działanie na falach radiowych, które stanowiły niezwykle wygodne, a zarazem efektywne uzupełnienie dla tradycyjnych sieci kablowych.

Podstawowy element sieci bezprzewodowej stanowi punkt dostępowy (z ang. access point), wytwarzający wkoło siebie niejako sieć w powietrzu. Ilość punktów dostępowych zależy od wielkości pokrywanego siecią obszaru. W sieciach tych jest zapewniony roaming (działający podobnie jak w telefonach komórkowych), umożliwiający płynne przemieszczanie się między obszarami pokrytymi sąsiadującymi punktami dostępowymi. Sieć taka jest widziana przez komputer jako zwykły Ethernet.

Technologia sieci bezprzewodowych daje również wiele możliwości użytkownikom notebooków, posiadających karty sieciowe PCMCIA z wbudowaną niewielką anteną; komputer przenośny wyposażony w takie urządzenie, dzięki bezprzewodowej sieci ma łączność z komputerami firmowymi na terenie całego zakładu pracy.

Zabezpieczeniem przed możliwymi zakłóceniami są zawansowane techniki modulacji sygnału, natomiast podstawowy środek ochrony poufności stanowi tutaj frequency hoping, polegający na przełączaniu użytkowych częstotliwości nośnych. Dodatkowo stosuje się również szyfrowanie przesyłanych w obrębie sieci danych. Sieci bezprzewodowe mają zatem szerokie zastosowanie:

  • przy podłączaniu komputerów do Internetu
  • w łączeniu sieci LAN
  • w medycynie
  • w handlu
  • w produkcji
  • w magazynowaniu itp.

Bezprzewodowe sieci lokalne (WLAN) stanowią elastyczny system komunikacji, będący uzupełnieniem lub też alternatywnym rozwiązaniem dla sieci kablowej. Poprzez wykorzystywanie częstotliwości radiowych (RF), sieci bezprzewodowe wysyłają i odbierają dane poprzez medium, które stanowi ziemska atmosfera, co minimalizuje konieczność używania połączeń kablowych. Zatem sieci bezprzewodowe łączą transmisję danych oraz mobilność użytkownika.

Główny cel sieci bezprzewodowych stanowi bezprzewodowe przesyłanie danych. Według kryterium wykorzystywanego w transmisji medium, urządzenia WLAN dzieli się na przesyłające swoje dane dzięki:

  • falom radiowym
  • podczerwieni
  • światłu laserowemu

Najdroższe stanowią zazwyczaj urządzenia używające do przesyłania danych światła laserowego, które najczęściej są wykorzystywane w transmisjach na dużą odległość. W urządzeniach tych emisja promieniowania odbywa się poprzez diodę laserową. Zarówno światło laserowe jak i podczerwień stanowią najrzadziej stosowane w bezprzewodowych sieciach urządzenia.

Tańszym rozwiązaniem są tutaj fale radiowe, które aktualnie są najczęściej wykorzystywanym medium bezprzewodowym; pracują one zazwyczaj w paśmie 2,4GHz o prędkości transmisji danych wynoszącej około 22Mb/s. Jednak z uwagi na fakt powiększania się liczby urządzeń pracujących w tym paśmie, coraz częściej zdarzają się zakłócenia przesyłania danych oraz zmniejszenie przepustowości łącza sieci bezprzewodowej. Rozwiązaniem dla tej sytuacji jest stosowanie również pasma 5,3GHz, gdzie prędkość transmisji wynosi aż około 54Mb/s.

Mobilność i elastyczność sieci bezprzewodowych sprawia, iż stanowią one zarówno efektywne rozszerzenie, jak i coraz częściej alternatywę dla sieci tradycyjnych, zapewniając wydajność na takim samym poziomie, co sieci kablowe bez ograniczeń związanych z użyciem kabla. Konfiguracje tych sieci obejmują zarówno proste topologie peer-to-peer, jak i złożone sieci oferujące dystrybucję danych oraz roaming. Obok mobilności, sieci bezprzewodowe pozwalają na przenoszenie sieci z jedno miejsca w inne, wraz z użytkownikami oraz ich wiedzą.