Człowiek od wieków stawiał sobie pytania o sens swojego istnienia, o powstanie świata, o cel życia na Ziemi. Dzięki tym wątpliwościom i rozterkom powstała filozofia - nauka, która zajmuje się odpowiedzią na tego typu pytania. Poszukiwania odpowiedzi na najistotniejsze dla człowieka sprawy stały się również tematem wielu utworów literackich, ponieważ twórcy podążając za potrzebami jednostki również starali się podjąć rozważania nad sensem ludzkiego życia.
W renesansie, którego czołowym prądem stał się humanizm, człowiek stał się obiektem zainteresowania twórców i filozofów. W duchu antropocentryzm tworzył m.in. ojciec polskiej poezji - Jan Kochanowski, który jest przykładem tzw. poety doctusa - poety uczonego, który dobrze zna zasady starożytnej filozofii. Kochanowski stał się twórcą, który zadaje najważniejsze dla człowieka pytania egzystencjalne. Polski poeta renesansowy jest autorem "Trenów" - utworów, które poświęcone są zmarłej przedwcześnie córce Kochanowskiego Urszulce. Twórca przeżywał wówczas ogromną osobistą tragedię - nie umiał pogodzić się ze śmiercią ukochanego dziecka.
"Tren X" jest utworem, który pokazuje jak wielki dramat przeżywa Jan Kochanowski. Poeta cierpi, a smutek i żal doprowadzają o tego, że przeżywa on kryzys światopoglądu. Zadaje pytania o życie pozagrobowe, zastanawia się, gdzie może przebywać dusza człowieka po śmierci. Autor próbuje znaleźć "miejsce" dla Urszulki. Mówi o chrześcijańskim niebie, potem o Wyspach Szczęśliwych, przywołuje też Hades i rzekę zapomnienia, przemianę dziecka w słowika. Najważniejszą sprawą, która świadczy o tym, że Kochanowski przeżywa kryzys światopoglądowy jest fakt, że poeta mówi: "Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest, lituj mej żałości". Dziecko pomimo próśb Kochanowskiego nie pojawia się w żadnej z wymienionych postaci. Niestety w "Trenie X" nie pojawia się pewność, że istnieje życie pozagrobowe. Okazało się, że żal po śmierci ukochanego dziecka stał się silniejszy niż mądrość, która zawarta jest w religii, czy też w starożytnej filozofii.
Pytania filozoficzne zadają również poeci współcześni. Tak czyni Jarosław Marek Rymkiewicz, w utworze "List wysłany w zaświaty". W tym wierszu najważniejszą rolę pełni tytułowy list. Najważniejszym problemem poruszanym w tym utworze jest tematyka życia pozagrobowego. Podmiot liryczny pyta o to, czy po życiu ziemskim jeszcze coś istnieje. Poeta nie jest pewien, czy coś go czeka po śmierci, ale ostatecznie wydaje się być pogodzony z losem.
Wiersz Jana Kochanowskiego oraz Jarosława Marka Rymkiewicza mają podobną tematykę. Zarówno renesansowy poeta, jak i poeta współczesny zadają pytania o los człowieka po jego śmierci. Mowa tutaj o kryzysie światopoglądowym. Utwory te jednak różnią się przede wszystkim tym przedstawieniem ludzkich emocji. Rymkiewicz, w przeciwieństwie do Kochanowskiego nie wyraża uczuć, zadaje jedynie pytania.