Stwierdzenie, iż "Człowiek jest kowalem własnego losu rzeźbiarzem bytu", stanowi doskonałe odbicie życia ludzkiego. Wszyscy, zgodnie ze słowami tego powiedzenia "wykuwamy" oraz "rzeźbimy" scenariusz swego życia. Jest ono niczym wielkie drzewo. Chyli się na skutek wiatru, nierzadko tak silnego oraz potężnego, iż powala je na ziemię. Lecz nie za każdym razem. Drzewo może pozostać nienaruszone przez wicher, jeśli zostało obdarzone siłą. W ten właśnie sposób odbieram życie. Praktycznie wszystko jest zależne od ludzkiej siły, tak samo jak w przypadku drzewa, ludzie mogą być wytrwali, lub polec w efekcie nietrafnych decyzji, lub wskutek działań innych złych ludzi. To my, mamy władzę decydowania o swoim życiu. Tylko od naszego postanowienia zależy, czy będziemy odbierać je dobrze, czy też przeciwnie.
Wszyscy mamy prawo i możliwość decydowania o sobie. Jednak pojawia się kwestia tego rodzaju, iż nie wiemy, albo też nie umiemy dobrze ukierunkować swego istnienia. Uważam, iż wszyscy powinniśmy przemyśleć czasem bieg swego losu, odpowiedzieć sobie na pytanie, czy faktycznie przebiega on tak, jak zamierzyliśmy, czy też pojawiło się coś takiego, co powinno być przez nas zmienione bądź dopracowane. Każdy powinien wieść taki los, by zostawić po sobie jakiś pozytywny ślad.
W przypadku mojego, jeszcze dość krótkiego życia, kiedy nie mogę się jeszcze pochwalić dużą liczbą doświadczenia, pamiętam jedną sytuację. Kiedyś nie miałem najmniejszej ochoty przygotowywać się do lekcji chemii, którą miałem mieć nazajutrz. Poszedłem więc do szkoły kompletnie nic nie umiejąc. Byłem jednak pewien, iż pan wywoła mnie do odpowiedzi. I rzecz jasna tak było. Otrzymałem ocenę niedostateczną. Efektem mojego lenistwa, była ta najgorsza ocena i to ja sam byłem "kowalem" i "wykułem" sobie to co się stało. To ja postanowiłem, że się nie nauczę i zostałem całkiem zasłużenie ukarany.
Dlatego "dzieło kowala", a więc każdego z osobna, jest głównie kształtowanie swojej doli, własnej indywidualnej osobowości i postawy. Mamy możliwość stwarzania swojej drogi życiowej, nadawania jej formy, jaką sobie wymarzyliśmy. Mimo, iż nie każdą sytuację da się przewidzieć czy wcześniej zaplanować, to warto chociaż starać się "rzeźbić" kształt swojej egzystencji. Człowiek ma przecież ogromne możliwości. Siłą swojego rozumu oraz pracą własnych rąk, potrafi odmienić rzeczywistość. Wymyślił koło i skonstruował elektrownię jądrową, postawił tak dużo imponujących budowli, dotarł na księżyc przy pomocy promu kosmicznego swojej konstrukcji, jest autorem mnóstwa maszyn ułatwiających jego codzienne życie oraz obowiązki.
Odkąd pamiętam, nieraz stawiałem przed sobą pytanie: Co to jest życie? Co stanowi jego cel? Chyba jeszcze teraz nie jestem zdolny do odpowiedzenia sobie na to. Lecz, póki co, mogę próbować przejść przez nie jak najlepiej.
W żadnym zakątku świata nie znajdziemy rzeczy, ani też ludzi doskonałych. Z tego też powodu, nikt z nas nie jest w stanie "spełnić swojej misji na ziemi" idealnie. Ponieważ każdy z nas czasem błądzi, zbacza z obranej drogi. Niestety, doczekaliśmy się czasów, kiedy nade wszystko pragniemy pieniędzy i to one rządzą światem.
Bywa, że zapominamy o swoich najbliższych, zaniedbujemy przyjaciół, choć potrzeba tak niewiele, wystarczy usiąść i zwyczajnie porozmawiać z bliskimi nam osobami.
Ja, życzyłbym sobie, aby mój los został "wyrzeźbiony" niczym posąg Dawida, autorstwa Michała Anioła, a więc doskonale, w idealnych proporcjach, precyzyjnie. Ponadto myślę, iż powiedzenia "Jaka praca, taka płaca" albo "Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz" bądź "Bez [racy nie ma kołaczy", posiadają głęboki sens. W życiu spotykają nas rozmaite trudności oraz wyzwania, dlatego musimy własnoręcznie "wykuwać i rzeźbić" swoją historię życia, aby wreszcie dotrzeć do celu.
Nie budzi więc żadnych wątpliwości fakt, iż ludzie mają olbrzymi wpływ na własny los. Bywają co prawda sytuacje, w których sami nie możemy podejmować decyzji, lecz bierne zachowanie nie jest najlepszym rozwiązaniem. Zawsze powinniśmy starać się poprawić, zmienić choćby niewielką rzecz w naszym życiu, dążyć do doskonałości, bowiem to właśnie w nim zawarte jest szczęście i radość istnienia.
