I. Adama Mickiewicza określa się mianem patrioty, choć nie walczył z bronią w ręku,
I. Odwołania do ludzi, którzy nie brali udziału w wojnie, lecz pomagali swoim rodakom,
II. Ludzi wciąż można nazwać patriotami, mimo iż dzisiaj nie walczą.
W dzisiejszym świecie, ludzie często stawiają sobie pytanie: "Co oznacza patriotyzm i jakiego człowieka można tym mianem określić"? Patriota bywa mylony z kimś, kto np. broni swej ojczyzny w czasie wojny. Uważam, że jest to błąd. W rzeczywistości patriotą jest każdy, kto kocha własny kraj. Jednakże nie idzie tu tylko o kawałek ziemi, ale o naród, rodaków, rodzime obyczaje i kulturę.
Najlepszym przykładem jest nasz wielki poeta epoki romantyzmu - Adam Mickiewicz. Swoją osobą prezentuje klasyczny typ polskiego patrioty. Nie miał możliwości uczestniczenia w powstaniu i w innych walkach - chciał, ale życie postanowiło inaczej. Pomagał jednak krajanom tworząc swe utwory. Nie pozwalał, by zapomnieli jaka dawniej była nasza ojczyzna i jej mieszkańcy. W "Panu Tadeuszu" przedstawił obraz zwyczajów oraz tradycji, by uświadomić Polakom ich pochodzenie i tożsamość. Opisywał także wady, przyczyniające się do rozbicia naszego narodu (np. w "Panu Tadeuszu" ukazał bezsensowny spór dwóch szlacheckich rodów). Również posługiwanie się przez niego w utworach piękną polszczyzną było zamierzone. Nie chciał, aby narodowy język Polaków uległ zapomnieniu. Sama tylko Inwokacja i zawarte w epopei obrazy przyrody są dowodem na to, iż Mickiewicz naprawdę wiązał z ojczyzną największe uczucie miłości. Czyż nie można go więc nazwać patriotą? Z całą pewnością tak! Tylko jego walka toczyła się na polu literackim. Rzecz jasna, nasz narodowy Wieszcz, nie jest jedynym tego przykładem.
Przyjrzyjmy się historii II wojny światowej. Wielu Polaków musiało spędzić ten trudny czas poza granicami kraju i również nie brali udziału w walce, a jednak wspierali ojczyznę jak tylko potrafili. Z niejednego obcego kraju i miasta, docierały do Polski tysiące przesyłek z żywnością lub bronią. Ci, którzy je przysyłali również miłowali ojczyznę. Nie mieli możliwości powrotu do ojczyzny i walczenia, albo zwyczajnie nie byli w stanie. Możliwe, że gdyby nie to ich wsparcie i ukochanie Polski, nasz kraj figurował by dzisiaj na żadnej mapie?
Powróćmy do czasów współczesnych. Przecież między nami wciąż żyją patrioci! Obecnie nie biorą oni udziału w walkach fizycznie, ale próbują wyrażać uczucia do własnego kraju inaczej. Toczą walkę o to, by nasz kraj podniósł się z teraźniejszego upadku oraz, żeby poprawiła się sytuacja jego obywateli.
Podsumowując wcześniejsze argumenty, mogę z pewnością powiedzieć, że patriotą nazwiemy nie tylko tego człowieka, który broni swojego narodu z bronią w ręce, ale także i tego, który faktycznie odnosi się z szacunkiem do jego kultury, języka, tradycji.
