Bohaterowie ballady to ojciec i syn, którzy są postaciami realistycznymi. Fikcyjna postać to tajemniczy król olch. Połączenie tych dwóch płaszczyzn, a mianowicie świata realistycznego i fikcyjnego wskazuje nam, ze utwór ten jest balladą. Ten gatunek literacki ma swoje korzenie w ludowych podaniach i legendach, które teraz wykorzystuje literatura światowa.
W utworze tym występuje dialog ojca z synem. Dziecko opowiada ojcu swoje wizje podczas ich powrotnej drogi do domu. Scenerią tych wydarzeń jest las ogarnięty przez ciemność nocy. Jednak ojciec uspokaja swojego chorego syna, Ze to co widzi to tylko sen i mgła. Jeśli spróbujemy bardziej zagłębić się w tekst utworu dostrzeżemy, że jest to rozmowa racjonalisty, który wcielił się w rolę ojca, patrzącego na świat za pomocą zmysłów i rozumu, natomiast syn to wcielenie romantyka, który podziwia wszystko oczyma duszy oraz serca. Król olch pełni tu rolę wyobrażonej postaci, którą widzi tylko syn. Jeśli chodzi o ojca to czuje on strach, boi się wizji syna, co nadaje balladzie nastrój grozy, strachu, tajemniczości i niezwykłości. Wizje syna są przerażające dla ojca, gdyż widzi, ze świat syna jest zupełnie inny, a co za tym idzie jego racje i spostrzeżenia stają się zagrożone, wymykają mu się z rąk.
Tak więc chory syn na pograniczu życia i śmierci potrafi dostrzec o wiele wiecej niż jego ojciec-realista patrzący na świat za pomocą rozumu.
