Na obrazie Jefima Wołkowa „Październik” widoczne są ostatnie drzewa brzozowego lasu. Obraz jest namalowany w taki sposób, jakby ktoś stał między tymi drzewami i patrzył na widoczną pomiędzy nimi łąkę i rzekę. Na pierwszym planie widać trawę i wydeptaną w niej ścieżkę wychodzącą z lasu. Na trawie leżą jesienne liście, a brzozy mają puste gałęzie. Jest dzień i świeci słońce. Na łące stoi jakaś postać. Nie widać jej dokładnie, ale może to być owinięta chustkami kobieta niosąca na plecach gałęzie na opał. Łąka jest pożółkła i wygląda jak podeschnięta. W oddali za nią rośnie kolejny las. Drzewa w nim mają jesienne kolory, są głównie czerwone, brązowe i żółte. Nad tym lasem jest bladoniebieskie niebo.