Utwór poety różni się od dziecięcych wyliczanek przede wszystkim tym, że ma sens. Słowa wyliczanek często nie mają żadnego znaczenia albo mówią o czymś niemożliwym, zabawnym. Na przykład „ene, due, rike, fake...” nic nie znaczy, a „wpadła bomba do piwnicy, napisała na tablicy...” jest śmieszne i bez sensu. Wiersz Stanisława Grochowiaka ma sens, w bardzo ładny sposób opisuje trzy krajobrazy. Został nazwany „Wyliczanka”, ponieważ ostatnia linijka każdej zwrotki kojarzy się z wyliczanką dla dzieci, w której na końcu „wypada” na jakąś osobę.