Stefan Żeromski, który posługiwał się pseudonimami: Maurycy Zych oraz Józef Katerla, urodził się 14 X 1864 roku w Strawczynie koło Kielc a zmarł 20 XI 1925 roku w Warszawie. Swoje dzieciństwo spędził w miejscowości Ciekoty położonej u podnóża Gór Świętokrzyskich. W 1874 roku rozpoczął naukę w kieleckim gimnazjum a w 1886 podjął studia w warszawskiej Szkole Weterynaryjnej, z których do rezygnacji skłoniło go brak elementarnych środków finansowych.

Jego debiutanckie teksty ukazywały się w gazetach: "Głos" a także "Tygodnik Powszechny". W 1888 roku rozpoczął prace jako prywatny nauczyciel uczący w szlacheckich dworkach, co powalało mu na przeżycie. W roku 1892 wyemigrował do Szwajcarii, gdzie uzyskał posadę bibliotekarza w polskim Muzeum Narodowym w Rappersvilu, i gdzie poznał polskie środowisko emigracyjne prezentujące poglądy socjalistyczne. Od 1897- 1904 roku był bibliotekarzem w bibliotece Zamoyskich mieszczącej się w Warszawie, a później zajął się już wyłącznie karierą literacka i pisarstwem. Po roku 1905, po zakończonych wydarzeniach rewolucyjnych otrzymał status człowieka politycznie podejrzanego, co zmusiło go do opuszczenia terenu rosyjskiego zaboru. W Polsce niepodległej założył polski odłam PEN- Clubu a także objął urząd prezesa Związku Zawodowych Literatów Polskich. W roku 1925 S. Żeromski doczekał się swojej pierwszej prestiżowej nagrody literackiej.

Wszystkie utwory S. Żeromskiego odznaczają się bardzo głębokim patriotyzmem oraz przejęciem ludzkimi krzywdami, zwłaszcza tymi, które wynikają z czystej niesprawiedliwości i są niezasłużone. Ponadto z jego pisarstwa bije pochwała życia, fascynacja nim i chęć korzystania z niego, co realizuje się między innymi poprzez liryczne traktowanie przyrody (zwłaszcza przyrody narodowej- polskiej, i jemu bliskiej a więc- kielecczyzny) a także jego obrazy miłosne, erotyczne. Styl S. Żeromskiego jest bardzo podniosły, opiera się na wyszukanym słownictwie i wspaniałej rytmice.

Jego największe dzieła to:

  1. Powieści:
  • "Syzyfowe prace" (1898)
  • "Ludzie bezdomni" (1900)
  • "Popioły" (1904)
  • "Dzieje grzechu" (1909)
  • "Uroda życia" (1912)
  • "Wierna rzeka" (1912)
  • "Walka z szatanem"- trylogia (1916-1919)
  • "Przedwiośnie" (1925)
  1. Dramaty:
  • "Ponad śnieg bielszym się stanę" (1919)
  • "Uciekła mi przepióreczka" (1924)

3. W czasie lat 1953- 1956 ukazały się "Dzienniki" S. Żeromskiego, które spisywał w latach 1882-1891.