Stowarzyszenie umarłych poetów to niezwykła książka - opisane w niej zostały losy bardzo wrażliwych, obdarzonych artystycznymi duszami, uczniów elitarnej szkoły. Można powiedzieć, że panowały w niej surowe warunki, uczniowie zmuszeni byli do przebywania z dala od domu, a wymagania nauczycieli były tak wysokie, że nie wszyscy mogli sobie dobrze w niej radzić. Taka atmosfera nie wpływała dobrze na psychikę najbardziej wrażliwych chłopców.
Uważam, że najciekawszym bohaterem omawianego utworu jest młody chłopiec Neil Perry. W swojej pracy postaram się udowodnić słuszność mojej tezy. Posiadał on wielki talent aktorski, ale jego rodzice nie akceptowali tego, że aktorstwo uczynił on celem swojego życia. Marzył tylko o tym, by odgrywać wielkie role na scenach całego świata. Chciał, by ludzie podziwiali jego zdolności. Los mu sprzyjał, ponieważ otrzymał w przedstawieniu rolę Puka - było to dla niego powodem wielkiej radości. Bardzo poświęcił się, by zagrać tę rolę, włożył w odtworzenie postaci wiele pracy i wysiłku. Wiedział już, że jedynym celem jego życia jest aktorstwo - to z nim wiązał wszystkie swoje marzenia. Dla rodziców wybór aktorstwa był nie do zaakceptowania, dlatego ich postępowanie jego rodziców przyczyniło się do powstania wielkiej tragedii.
Kolejnym argumentem, który przemawia za tym, że był on bardzo ciekawą postacią jest fakt, że nie wahał się postępować tak, by spełniły się jego największe marzenia. Był nawet gotowy do tego, by sprzeciwić się swoim rodzicom - nic nie było dla niego tak ważne, jak możliwość występowania na scenie. Dlatego właśnie mimo sprzeciwu rodziców, Neil wziął udział w przesłuchaniu. Uważam, że postąpił słusznie, ponieważ miał odwagę, by realizować swoje marzenia. Nie bał się nawet tego, że rodzice odwrócą się od niego.
Neil był człowiekiem, dla którego najważniejsza była sztuka - dla niej był gotowy do największych poświęceń. Dlatego zdecydował się popełnić samobójstwo - nie chciał żyć bez swojej pasji. Życie bez aktorstwa było jego zdaniem pozbawione sensu. Dlatego doszedł do wniosku, że lepiej będzie dla niego, jeśli zakończy swoje życie. Jest od dla mnie przykładem wielkiej odwagi i konsekwencji.
.
