Utwór Aleksandra Kamińskiego pt. Kamienie na szaniec to książka opowiadająca o losach trójki przyjaciół - Zośki, Alka i Rudego. Opisuje ich życie w Polsce, którą pustoszyła II wojna światowa. Wymienieni chłopcy poświęcili swoje życie w obronie tego, co było dla nich najważniejsze - wolności ojczyzny. Swoim postępowaniem udowodnili, że nawet młodzi ludzie mogą być bardzo odważni i odpowiedzialni.
Bohaterowie utworu działali w różnych organizacjach konspiracyjnych walczących o wolność kraju - otrzymywali do wykonania bardzo trudne zadania - czasem musieli nawet ryzykować utratę życia. Nie trzeba tu chyba podkreślać, jak wielkie było to poświęcenie - niewielu młodych ludzi, zdecydowałoby się przecież na to. Jedną z najważniejszych rzeczy, których dokonali było usunięcie przez Alka niemieckiej tablicy umieszczonej na pomniku Kopernika w Warszawie. Ich działalność skupiała się także na tym, żeby uniemożliwić naszym wrogom (wojskom niemieckim) zwycięstwo. Chłopcy świetnie wykonywali nawet bardzo trudne zadania, które zostały im przydzielone - dlatego byli doceniani przez członków organizacji, do której należeli - wszyscy okazywali im szacunek.
Alek, Zośka i Rudy byli niezwykłymi młodymi ludźmi. Myślę, że należy pamiętać o ich działaniach i dokonaniach - brać z nich przykład. To dla mnie ludzie, którzy byli wielkimi patriotami, gotowymi oddać wszystko, co posiadali (nawet własne życie) za wolność ojczyzny. Poza tym, potrafili dbać o jedną z najważniejszych i najcenniejszych wartości w życiu każdego człowieka, tzn. o przyjaźń. Dbali o to, żeby ta relacja umacniała się - mieli do siebie zaufanie, wiedzieli, że w złych chwilach mogą liczyć na wzajemne wsparcie, darzyli się bezgranicznym zaufaniem. Pomyślnie przeszli próbę, na którą dwukrotnie została wystawiona ich przyjaźń - jeden z młodych bohaterów, Rudy, nawet w czasie przesłuchania nie zdradził żadnych informacji o swoich "współpracownikach", ponieważ nie chciał, aby z jego winy stało im się coś złego. Kolejnym dowodem ich niezwykłej więzi było podjęcie próby uratowania Rudego - aby go uwolnić, wszyscy zaryzykowali dla niego swoje życie.
Trzej chłopcy byli także ludźmi kochającymi swoje rodziny i starali się, jak tylko potrafili, dbać o ich dobro. Poza tym ich patriotyzm był widoczny nie tylko w czasie walki z wrogiem, ale również w codziennym życiu - starali się m.in. dobrze uczyć i pomagać innym.
Alek, Zośka i Rudy nie bali się zaryzykować własnego życia w walce o niepodległość Polski. Nie tylko żyli, ale także umarli jak bohaterowie. Pomimo tego, że wiedzieli, czym grozi im udział w każdej z kolejnych akcji - postanowili je kontynuować. Wszyscy okazali się bardzo odpowiedzialnymi i dojrzałymi wewnętrznie ludźmi.
Postawa bohaterów utworu Aleksandra Kamieńskiego pt. Kamienie na szaniec jest dla mnie wzorem postępowania. Nie wiem, jak wyglądałoby teraz nasze życie, gdyby nie poświęcenie takich ludzi jak Zośka, Alek i Rudy. Uważam, że warto pamiętać o tym, czego dokonali - ponieważ wtedy będzie nam łatwiej docenić to, co posiadamy , dzięki takiej działalności, w którą m.in. oni się zaangażowali.
Alek, Zośka i Rudy wiedzieli, że nie zginą daremnie - to, czego dokonali pozwoliło następnym pokoleniom na życie w wolnym i szczęśliwym kraju. Dzięki nim wiem, jak wiele zawdzięczamy takim ludziom, jak oni - dlatego staram się być dobrym, odpowiedzialnym i sprawiedliwym człowiekiem. Wiem, że czeka mnie jeszcze w życiu wiele trudnych zadań - ale nie poddam się i tak jak Alek, Zośka i Rudy będę walczył z poświęceniem oraz starał się pokonać przeciwności losu.
