Książka Saint-Exupery'ego pt. "Mały Książę" jest piękną i wzruszającą opowieścią o różnych odcieniach przyjaźni. Francuski pisarz dlatego pisał o postaci Małego Księcia, by, jak sam zaznacza "nie zapomnieć przyjaciela". Baśń pokazuje różne ludzkie ułomności, zmuszające do refleksji i zastanowienia nad własnym życiem i postępowaniem. "Mały Książę" jest utworem uniwersalnym tzn. czytać mogą go zarówno dzieci jak i dorośli. Każdy może w nim odkryć dla siebie wiele istotnych prawd i zaczerpnąć mnóstwo wskazówek co do własnego życia.
Mały Książę był chłopcem zamieszkującym na jednej z planet gdzieś w szerokim wszechświecie. Czuł się tam samotny i opuszczony. Jedyną towarzyszką młodego człowieka była piękna róża. Pewnego dnia Mały Książę postanowił wybrać się w daleką podróż. Jej celem było poszukiwanie przyjaciela. Na swej drodze spotykał przeróżne istoty i z niektórymi się zaprzyjaźnił np. z pilotem czy też z lisem. Dzięki nim odkrył, iż posiadał wyjątkowa różę, jedyną spośród milionów róż we wszechświecie. Książę pojął sekret lisa i przyswoił sobie wielką prawdę, iż najlepiej widzi się sercem. Zrozumiał, iż nigdy w życiu nie spotka dwóch róż identycznych, choć na pierwszy rzut oka wiele róż może wydawać się identycznych. Mały Książę z całą pewnością rozpoznałby swoją jedyną różę pośród miliona innych, gdyż tylko tę jedyną obdarzył wielkim uczuciem i w ten sposób stała się wyjątkowa i niepowtarzalna. Mały Książę nauczył się patrzeć sercem. Swoją różę dostrzegał teraz jako najpiękniejszy kwiat, który wymaga szczególnej troski i opieki z jego strony.
Patrzeć bowiem sercem znaczy rozumieć drugich, znajdujących się obok nas. Już Ewangelia podpowiada nam, iż należy "kochać bliźniego jak siebie samego". Szacunek wzajemny między ludźmi jest nieodzownym elementem pokojowego współistnienia. Staje przed nami zadanie, aby zrozumieć, że również inni mają bogaty świat swoich doznań i przeżyć, także kochają, cierpią, ponoszą trudy codziennych trosk i rozterek. Wielu niestety uważa, iż są najważniejsi na całym świecie. Popadają coraz bardziej w swój egoizm, interesują się tylko zaspakajaniem swych potrzeb. Mały Książę chciał być inny, szukał przyjaciela, z którym mógłby dzielić radości, smutki - słowem - całe swoje życie.
Znamienne są słowa z książki, iż "najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". Człowiek dzisiejszy żyje coraz szybciej, ciągle się gdzieś spieszy, na wszystko brakuje mu czasu. Dlatego na zatrzymanie się, na zastanowienie nad własnym życiem pozostaje naprawdę niewiele czasu. Tracą przez to więzi rodzinne i społeczne. A przecież często nasi bliscy potrzebują nas, naszego dobrego słowa, uśmiechu, wsparcia. Nie umiemy, albo i nie chcemy tego zauważyć przekonani, że czas i tak rozwiąże samoistnie wszystkie problemy.
Książka "Mały Książę" mówi o wspaniałej i bezinteresownej przyjaźni, o nieustannej potrzebie dostrzegania drugiego człowieka. Francuski pisarz zadedykował ją najlepszemu przyjacielowi, będącemu wówczas w więzieniu w okupowanej Francji. W ten sposób chciał podtrzymać go na duchu, pokazać mu, że nie jest sam, że są ludzie, którzy o nim nie zapomnieli.
W dedykacji Saint-Exupery mówi, iż jego książka jest dla młodych czytelników, którzy są w stanie lepiej niż dorośli zrozumieć fantastyczną podróż głównego bohatera, gdyż cały świat z jego meandrami i tajemnicami stoi przed nimi otworem. Są w stanie uwierzyć, iż zdarzenia w książce, choćby najbardziej nieprawdopodobne - mogły się wydarzyć, ich chłonne umysły spragnione są niezwykłych przygód. Natomiast dorośli do wszystkiego podchodzą z większym sceptycyzmem i ostrożnością. A dzieci dzięki swej nieograniczonej żadnymi barierami wyobraźnię - potrafią bardzo łatwo przenieść się w odległe światy. "Mały Książę" opowiada o najważniejszych elementach ludzkiej egzystencji dobrze, że dzieci mogą się z nimi zetknąć.
Pisarz chciał uświadomić młodym czytelnikom, iż w życiu najważniejsza jest miłość, nie bogactwo, posiadanie czy kariera - ale bycie kochanym przez innych i odwzajemnianie im miłości. Dlatego Saint-Exupery przywiązuje tak wielką wagę do najmłodszych czytelników, gdyż dostrzega w nich zalążek lepszej przyszłości dla ludzkości, liczy, iż dzieci wrosną w świat prawdziwych wartości i nigdy już go nie opuszczą.
