W powieści "Quo vadis" wiele jest pięknych kobiet jak Poppea czy Eunice. Dwór cesarza przyciąga najpiękniejsze mieszkanki Rzymu, jest także miejscem gdzie przybywają najwspanialsze niewolnice. Rzymianie bardzo wysoko sobie cenili piękno ludzkiego ciała, jego właściwe proporcje i harmonię ruchów, zewnętrzna uroda stanowiła wielki atut. Jednak ten kult ciała, szczególnie w czasach okrutnych władców i ogólnego upadku państwa, także uległ degeneracji. Różne są kanony piękna i różne definicje. Trafna wydaje się ta, pochodząca ze starożytnej Grecji, gdzie piękno łączono w nierozerwalny związek z dobrem. To, co piękne, musiało być jednocześnie dobre i słuszne.
Właśnie takie pojecie piękna każe wybrać spośród bohaterek "Quo vadis" Ligię.
Ligia oprócz zewnętrznej urody posiada dobra naturę. Jest piękna także wewnętrznie. Jej piękno polega życiu zgodnie z ideałami, które wyznawała. Cechowała się posłuszeństwem, miłością do innych, delikatnością i odwaga. Nic więc dziwnego, ze zdobyła sobie miłość, Aulsa i Pomponii Grecyny, którzy są dla niej przybranymi rodzicami, że poruszyła nawet cynicznego Pertoniusza, że jej wierny Ursus gotów był za nią oddać życie i wreszcie że skruszyła serce próżnego Rzymianina Winicjusza, wnosząc w jego życie prawdziwe piękno, o którym nawet nie wiedział, ze istnieje.
Winicjusz najpierw zachwycił się jej uroda, kiedy ujrzał ja przy fontannie w ogrodzie Pomponii Grecyny, urzekły go duże niebieskie oczy i bujne, ciemne, trochę egzotyczne włosy. Na bladej cerze odcinały się wyraźnie różowe usta. Jej delikatna, szczupła, giętka postać poruszała się z dużym wdziękiem, a śmiech brzmiał szczerą wesołością.
Jednak to cielesne piękno budzi w nim tylko cielesna miłość. Dopiero kiedy los zdaje go na jej łaskę, przekonuje się, że nie docenił jej patrząc tylko na jej urodę. Nie mógł zrozumieć tego, że jako jej wróg, doświadcza o niej tyle dobroci. Zajmuje mu sporo czasu, by pojąć, jak ważna jest dla niego właśnie taka Ligia. Winicjusz dociera w końcu do tej prawdy, która mądrzy Grecy znali już od dawna - piękno to dobro.
