Nazywam się Jan Kowalski, lubię jednak, jak inni zwracają się do mnie Jasiu. Jestem zwyczajnym, trzynastoletnim chłopcem. Na świat przyszedłem w Poznaniu, ale od kilku lat mieszkam z cała rodziną w Łodzi. Obecnie chodzę do pierwszej klasy gimnazjum.

Mam niewysoki wzrost. Moje włosy są gęste i jasne. Patrzę na świat oczami koloru piwnego. Mam twarde, lśniące zęby. Najbardziej lubię nosić luźne ubrania. Mój ulubiony strój do dżinsy i koszula.

Uważam, że jestem dość zwinny i wysportowany. Choć nie potrafię szybko biegać, dobrze gram w piłkę nożną. Opanowałem nawet trudną umiejętność żonglowania. Umiem sprawnie liczyć w pamięci. Często i chętnie czytam książki. Podobno mam bardzo dobry wzrok. Potrafię kreślić precyzyjne rysunki techniczne. Posiadam zdolność szybkiego uczenia się języków obcych.

Jestem człowiekiem towarzyskim, lecz wstydliwym. Sadzę, że potrafię być bardzo poważny, gdy wymaga tego sytuacja. Nigdy nie drwię z osób starszych, schorowanych i niepełnosprawnych. Szanuję symbole narodowe oraz krzyż.

Uważam się za dobrego człowieka. Nie podoba mi się we mnie moją słaba pamięć. Jest to najbardziej dotkliwe, gdy zapominam o zadaniu domowym lub prośbie rodziców. Choć dostaję nie najgorsze oceny, myślę, że mógłbym uczyć się jeszcze lepiej, być może wtedy nie stresowałbym się tak nadchodzącymi sprawdzianami. Cenię siebie za umiejętność opanowania w dowolnej sytuacji. Nie mogę jednak wytrzymać widoku krwi. Zaliczam się do osób dość nieśmiałych. Daję temu dowód, gdy nie chcę brać udziału w występach i przemówieniach. Jestem uczciwy, ponieważ gdy ktoś wydaję mi w sklepie za dużo reszty zawsze oddaję nadwyżkę.

Odczuwam smutek patrząc, jak inni ludzie nie mają czego jeść. Nigdy nie popełniłbym przestępstwa. Nie zdobyłbym się na coś takiego, ponieważ wiem, że mógłbym tym zasmucić inne osoby, bałbym się także konsekwencji z tym związanych. Według najbliższych jestem odpowiedzialny. Daję temu wyraz zostając czasami sam w domu z moją czteroletnią siostrą.

Sądzę, iż jestem wyrozumiały i tolerancyjny. Nie mam uprzedzeń rasowych ani religijnych. Nigdy nie zabieram się za coś co szybko mi się znudzi, nie wydaję też pieniędzy na niepotrzebne rzeczy. Często biorę sprawy w swoje ręce, gdy grupa w której jestem, popada w kłopoty. Jestem przyjazny środowisku. Zawsze segreguję odpady i nigdy nie wyrzucam śmieci na ulicę.

Moją zaletą jest pogoda ducha i humor, którego prawie nigdy nie tracę. Dzięki niemu często udaje mi się pocieszyć i rozweselić innych. Potrafię uważnie słuchać, dzięki temu unikam nieporozumień z osobą, z którą rozmawiam. Według wielu jestem samodzielny. Potrafię zrobić prosty obiad, oraz wykonać inne, podstawowe czynności domowe. Jestem dość spokojny, ale gdy ktoś mnie zdenerwuję, potrafię się odgryźć. Sądzę, iż jestem koleżeński. Świadczy o tym ilość moich kolegów i przyjaciół. Nigdy nie oceniam ludzi na podstawie pierwszego wrażenia. Dzięki temu nie mam do nikogo uprzedzeń. Posiadam kulturę osobistą, zawsze używam zwrotów grzecznościowych. U innych ludzi cenie sobie to samo. Jestem bardzo ciekawy świata. Aby dowiedzieć się nowych rzeczy , często zaglądam do książek naukowych. Dzięki temu zadziwiam rodzinę moją wiedzą. Staram się z szacunkiem odnosić do osób dorosłych i zazwyczaj mi się to udaje.

Jedną z moich wad jest bałaganiarstwo i choć często sprzątam, rzadko na moim biurku panuje porządek.. Przez moje roztargnienie często zapominam jakie zadania mi powierzono. Poza tym jestem wielkim śpiochem i nie lubię, gdy ktoś mnie wcześnie rano budzi. Na szczęście udaje mi się nie spóźniać do szkoły.

Uważam się za spokojnego, normalnego chłopca. Sądzę, że mógłbym się lepiej uczyć i bardziej pamiętać o porządku. Cenię się za umiejętność opanowania w dowolnej sytuacji. Gdybym mógł, zmieniłbym w sobie, przede wszystkim moje roztargnienie.