Rozmowy "okrągłego stołu" były to rozmowy władz komunistycznych z ówczesną opozycją solidarnościową. Prowadzone były od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku w pałacu Urzędu Rady Ministrów przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

Powołano zespoły do spraw reform politycznych, gospodarki, polityki społecznej i pluralizmu związkowego.

Tematem spotkania była próba wypracowania przez obie strony możliwych do zaakceptowania zmian w systemie gospodarczym i ustrojowym Polski.

Stronę rządową reprezentowali w tych rozmowach: . Kozakiewicz, L. Miller, A. Miodowicz, C. Kiszczak, S. Ciosek,

Po stronie reprezentująca Solidarność natomiast: L. Wałęsa, Z. Bujak, J. Kuroń, T. Mazowiecki, A. Michnik, J. Turowicz.

5 kwietnia podpisano tzw. "dokumenty okrągłego stołu". Ustalenia pozwalały powrócić na scenę polityczną NSZZ Solidarności, oraz Solidarności Rolników Indywidualnych. Zawarto także "kontrakt przedwyborczy". W myśl postanowień miały się odbyć wybory do Sejmu, w którym 35 % miejsc zagwarantowano dla opozycji, pozostałe 65 % przeznaczono dla komunistów. Termin wyborów ustalono na początek czerwca. Postanowiono także utworzyć urząd prezydenta i przywrócić istnienie Senatu. Wybory do drugiej izby parlamentu miały być "całkowicie wolne".

Zapadły też ważne decyzje w sprawie gospodarki. Wprowadzono więc zasady gospodarki rynkowej, zrezygnowano system nakazowo - rozdzielczy, zezwolono na swobodne kształtowanie się zasad własności prywatnej. Postanowienia "okrągłego stołu" były momentem przełomowym. Pozwoliły one na zwycięstwo /Solidarności w późniejszych wyborach i oczywiście na powstanie rządu Tadeusza Mazowieckiego, który był pierwszym, niekomunistycznym gabinetem po zakończeniu wojny.