Inkowie byli ludem andyjskim, który w okresie prekolumbijskim stworzył rozległe państwo w Ameryce Południowej ze stolicą w Cuzco. Było to państwo wieloetniczne zbudowane w wyniku licznych podbojów. Zgodnie z legendą pierwszym inkaskim władcą był Manco Capac. Władcy nosili tytuł Inki i byli czczeni jako bogowie. Tron dziedziczył jeden z synów władcy, niekoniecznie pierworodny - o następstwie tronu decydowali kapłani i arystokratyczne rody z Cuzco. Społeczeństwo w państwie Inków było zhierarchizowane (istniało wiele grup społecznych). Zdecydowaną większość ludności stanowili wolni chłopi, którzy funkcjonowali w ramach plemienno - terytorialnych wspólnot. Zobowiązani byli oni do uiszczania daniny na rzecz państwa. Oprócz rolników istniały też różne grupy społeczne, wyspecjalizowane w wytwarzaniu określonych produktów lub pełniących określone funkcje służebne (np. biegacze sztafety pocztowej). Podstawa gospodarki było rolnictwo (uprawiano głównie kukurydzę, ziemniaki, fasolę i paprykę). Hodowano też zwierzęta: świnki morskie, alpaki i lamy (lamy hodowano głównie do celów religijnych, ale też jako zwierzęta juczne i źródło wełny, ich mięso spożywano rzadko). Inkowie nie znali pisma, zatem niewiele wiadomo i ich systemie religijnym. Najważniejszym bóstwem był bóg Viracocha - Najwyższa Istota, stwórca świata, innych bogów, ludzi i zwierząt. Inkowie czcili też Słońce. Do największych osiągnięć cywilizacyjnych Inków należą monumentalne kamienne budowle wznoszone z olbrzymich głazów bez użycia zaprawy murarskiej. Inkowie stworzyli też system irygacyjny (nawadniający) i sieć dróg. Koniec imperium Inków nastąpił w pierwszej połowie XVI wieku. W 1532 r. Hiszpanie zamordowali ostatniego władcę Inków - Atahualpę, a w 1533 r. zajęli stolicę państwa - Cuzco. W 1536 r. Manco Inka wzniecił antyhiszpańskie powstanie, jednak powstanie załamało się i Hiszpanie odnieśli zwycięstwo. Manco Inka schronił się w Vilcambie, która Hiszpanie zdobyli dopiero w 1572 r. ostatni władca Inków - Tupac Amaru zginął z ich ręki.
