Hinduizm jest to religia politeistyczna wyznawana głównie na Półwyspie Indyjskim. Posiada około 1 mld wyznawców, co sprawia, iż jest trzecią religią na świecie. Jej początki sięgają przypuszczalnie 2 tys. lat p.n.e. Pojęcie "hinduizm" wprowadzili Brytyjczycy, po podbiciu Indii. Mieszkańcy tego kraju określali to jako "sanatana dharma", co oznacza "wieczna tradycja".
Religia ta jest zbiorem wielu wierzeń, kultów i poglądów, co sprawia, iż jest bardzo różnorodna. Nie wykształciła nigdy jednorodnego kodeksu postępowania, wyznania wiary, ani struktur hierarchicznych. Nie ma w niej obowiązku uczestniczenia w zbiorowych obrzędach, gdyż jest on religią bardzo indywidualną. Jedynymi powinnościami, jakie posiada człowiek jest wywiązywanie się z obowiązków wynikających z przynależności kastowej. Hinduizm zawiera jednak wiele wskazówek dotyczących życia codziennego, np. za istotne uważa poszukiwanie przyjemności oraz gromadzenie dóbr doczesnych.
Hindusi wyznają wielobóstwo. Do najważniejszych bogów zaliczają: Siwę, Wisznu, Dewi oraz Brahmę. To jednak zmieniało się w ciągu wieków i wykazuje duże zróżnicowanie regionalne. Zaowocowało to wykształceniem się wielu kultów. Do najpopularniejszych z nich należą: saktyzm, siwaizm i wisznuizm.
Hindusi wierzą w wędrówkę dusz, tzw. reinkarnację, czyli odradzanie się po śmierci w innym ciele. Reinkarnacja jest jedynym sposobem na awans społeczny w funkcjonującym w Indiach systemie kastowym. Cykl jej trwania jest nieskończony, a jego przerwanie, tzw. moksze, jest najważniejszym celem hindusów, który utożsamiają go z osiągnięciem zbawienia. Można tego dokonać na trzy sposoby: drogą dobrych uczynków (karma-marga), drogą wiedzy (dżiana-marga) oraz drogą poświęcenia się (bhakti-marga). Droga wiedzy polega przede wszystkim na czytaniu świętych ksiąg (Wed) oraz rozmyślaniu i medytacji.
Wyznawcy tej religii to głownie mieszkańcy Indii, a w mniejszym stopniu także Pakistanu, Sri Lanki, Indonezji, Bali i Myanmaru.