Grecję można podzielić na trzy zasadnicze części, północna, południową oraz środkową. Grecja północna to obszar obejmujący Epir oraz Tesalię. Grecja południowa to obszar leżący na półwyspie Peloponez. Natomiast Grecja środkowa to tereny leżące na południe od Zatoki Malijskiej oraz Zatoki Pagasyjskiej, a także na północ od Zatoki Korynckiej oraz Zatoki Sarońskiej. Epir oraz Tesalię, które leżą w północnej części Grecji, rozdziela wielkie pasmo górskie, Pindos. W dawnych czasach, w okresie antycznym, krainy te odgrywały znaczącą rolą w tworzeniu się greckiej kultury. To właśnie w tych miejscach osiedliły się greckie plemiona, wędrujące w kierunku południowym. Nazwa najwyższego szczytu w górach Pindos posłużyła antycznym Grekom do nadania nazwy ich najpotężniejszemu bogowi. Na półwyspie Peloponez znajdowała się świątynia, która co cztery lata służyła jako miejsce, w którym odbywały się igrzyska. Były to popisy młodzieży męskiej w dziedzinach takich jak śpiew, taniec czy ćwiczenia gimnastyczne. Po jakimś czasie uczestnicy zaczęli występować nago. Dzięki temu możliwe było dokładne obejrzenie mięśni zawodników. Był to najprawdopodobniej jedne z faktorów, który w znaczącym stopniu wpłynął na rozwój sztuki starożytnych greków. Swój alfabet mieszkańcy antycznej Grecji przejęli najprawdopodobniej od Fenicjan w dziewiątym wieku przed naszą erą. Udoskonalili go jednak poprzez między innymi wprowadzenie samogłosek. Pomimo faktu, iż w ósmym wieku przed naszą erą pismo było raczej mało powszechne, właśnie w tym okresie napisane zostały dwa dzieła, a mianowicie Iliada oraz Odyseja. Ich twórcą był najprawdopodobniej Homer. Odyseja mówi o powrocie głównego bohatera, Odyseusza, w rodzinne strony, na wyspę Itakę, po dziesięciu latach tułaczki. Iliada z kolei opowiada o ostatnim, dziesiątym roku oblężenia Troi. Utwory te mówią nam bardzo wiele o tym jak żyli mieszkańcy starożytnej Grecji. Powstanie pierwszego teatru greckiego datuje się na około siódmy wiek przed naszą erą. Powstał on w Atenach. Wywodzi się on najprawdopodobniej z obrządków organizowanych na cześć boga wina, Dionizosa. Przedstawienia, w przeciwieństwie do późniejszych teatrów, wystawiano na powietrzu. Największymi twórcami antycznego dramatu byli bez wątpienia Sofokles, Ajschylos oraz Eurypides. Pierwszą grecką szkołę założył filozof Platon. Także on stworzył bardzo popularną w owych czasach koncepcję idealnego państwa. Według jego teorii władzę, nad podzielonym klasowo społeczeństwem, sprawować powinni ludzie najlepiej do tego się nadający czyli filozofowie. Ważną osobą antycznej Grecji był także uczeń samego Platona, Arystoteles. Jego działalność zarówno naukowa jak i filozoficzna obejmowała większość dziedzin. Zajmował się między innymi fizyką, logiką, przyrodą, teorią literatury. To właśnie jemu zawdzięczamy istnienie systemu klasyfikacji zwierząt. Określił on również takie definicje jak na przykład arystokracja czy monarchia. Historiografia czyli dzieła opisujące wydarzenia historyczne zostały sklasyfikowane jako literatura piękna. Swoistym ojcem historii uważany jest Herodot. Opisał on w swoich "Dziejach" walki oraz zwycięstwa Greków z Persami. Także w starożytnej Grecji powstała już teoria heliocentrycznej budowy znanego wówczas świata. Zawdzięczamy ją Arystrachowi z Samos, greckiemu astronomowi. Twierdził on, iż to właśnie słońce znajduje się w centrum, a Ziemia krąży wokół niego. Uważał także, iż dzień i noc są następstwem ruchu naszej planety dookoła własnej osi. Niestety nie potrafił znaleźć dowodów na potwierdzenie swojej teorii. Innym greckim astronomem był Eratostenes. To on opracował pojęcie siatka geograficzna. Zdołał on także wyliczyć długość całego ziemskiego południka.