Erupcje wulkanów to bardzo potężne siły przyrody, wzbudzające niemal od zawsze obawy ludzi. Podczas erupcji takiego wulkanu ogromne masy gorącej lawy spływają w dół, często na dalekie odległości niszcząc prawie wszystkie przejawy życia po drodze. Taka bardzo potężna eksplozja wulkanu może również zniszczyć cały wierzchołek góry, tym samym mogą wyrzucać w powietrze ogromne chmury gazów oraz kawałki wielkiego materiału skalnego. Tym samym od sposobu i formy eksplozji, co powoduje wielkie zmiany w środowisku przyrodniczym.

Pod terminem "wulkan" rozumiemy otwór w powierzchni skorupy ziemskiej, a przez niego wydostaje się, z samego wnętrza gorąca magma, a więc płynna skała. Jest on stosowany w odniesieniu też do gór zbudowanych z dużej ilości materiału skalnego, który zazwyczaj gromadzi się dookoła tego otworu. Jest on formowany poprzez setki lat stąd wulkan osiąga tak olbrzymie rozmiary, dla przykładu: najwyższy szczyt kontynentu Afryki czyli Kilimandżaro, a jego wysokość to 4800 metrów wznoszący się ponad afrykańskie równiny.

A teraz pytanie, czy też każdy wulkan może wyrzucać lawę?

Odpowiadamy: Otóż magma która dociera na powierzchnię jest zwana lawą. Jest to zazwyczaj występująca postać eksplodowanego materiału. Pewne lawy mogą w chwili wylewu mieć temperaturę przekraczającą 1100*C oraz dużą płynność, dlatego mogą płynąć wiele kilometrów, a dopiero potem się ochładzają oraz skrzepną. Natomiast lawa o różnym składzie mineralnym oraz temperaturze jest znacznie mniej ruchliwa a krzepnie znacznie szybciej, tym samym zatyka wylot wulkanu oraz hamuje wypływ. Ponadto w magmie są gazy które wytwarzają na końcu bardzo wysokie ciśnienie, a dalej wysadzają tzw. korek oraz powoduje silną eksplozję. Wówczas w powietrze dostają się też oderwane bloki skalne, natomiast wyrzucana lawa mogłaby zastygnąć w powietrzu oraz spadać jako bomba wulkaniczna. W bliskim towarzystwie wulkanu może również spadać liczne odłamki skalne, także popioły czy drobne kamyki nazywane też lapillami ( co z języka włoskiego lapilli oznacza po prostu kamyczki), natomiast drobnoziarnisty popiół oraz pył wulkaniczny może nadawać ciemną barwę całej chmurze dużej pary wodnej oraz innych gazów , które wydobywają się w czasie erupcji.

Kolejne pytanie, czy każda erupcja jest jednakowa? - oto odpowiedź:

Lawa znacznie różni się pomiędzy swymi rodzajami zmienną temperaturą oraz składem, też sama siła wybuchu bywa bardzo różna. I tak najsłabsze są erupcje tzw. typu hawajskiego, czyli tutaj dość płynna lawa po prostu spływa z wulkanicznego krateru, i potem formuje się rozległa kopuła. Zaś w erupcjach tzw. typu strombolijskiego to kawałki dość gęstej lawy jest wyrzucana po bardzo łagodnych oraz zwykle ciągłych, już eksplozji. O wiele silniejsze są tzw. erupcje typu wulkanowego, a więc tutaj lawa produkuje korek który blokuje cały wylot kanału wulkanicznego, podczas kolejnych wybuchów. Bardzo gwałtowna eksplozja wulkanu następuje wówczas kiedy duże ciśnienie gazów powoduje odkorkowanie wylotu krateru. Najsilniejsze erupcje to tzw. typ peleański, a ich nazwa wywodzi się od słynnego wulkanu o nazwie-Mont Pelee znajdującego się na karaibskiej Martynice. Tutaj wybuch wulkanu wyzwala chmurę bardzo gorących gazów oraz popiołów, to one niszczą dosłownie wszystko co pojawi się na ich drodze.

Kolejne pytanie to jak mogą powstawać wulkany? , oto odpowiedź:

Otóż większość wulkanów to bardzo szerokie oraz kopulaste, wulkany tarczowe albo strome, czyli stożkowate tzw. stratowulkany. Takie wulkany tarczowe powstają na skutek kolejnych wylewów dosyć płynnej lawy, ta lawa zanim skrzepnie, przepływa na duże odległości. A tym samym dochodzi do powstania łagodnie nachylonych kopulastych gór, a te osiągają ogromne rozmiary. Taki przykład to wulkan na Hawajach -o nazwie Mauna Kea, mający wysokość 9000 metrów ponad dno oceanu. Co znaczy iż jest to najwyższa góra na świecie, wyższa od himalajskiego Mount Everestu.

Natomiast stratowulkany tworzą się na skutek nieco złożonego cyklu erupcji. Tutaj płynna lawa wydostaje się z krateru, a na przemian z wybuchami wulkanu, jest wyrzucany popiół wulkaniczny albo inny rodzaj materiału skalnego. Dość strome stoki zostały zbudowane z ( na przemian) raz to warstw zaschłej lawy oraz okruchów skalnych. Jednak czasami ta lawa może przebić się na zewnątrz kanałami bocznymi, wówczas powstają na stokach liczne stożki pasożytnicze. Czasami jednak nie następuje zaburzenie utworzenia się stoków oraz wielu stratowulkanów, wymieniamy tutaj chociażby: japońską Fudżi-Jamę, która ma doskonałą symetrią stożka wulkanicznego.

Kolejne pytanie to, które wybuchy wulkanu były najgroźniejsze?, oto odpowiedź:

Najsłynniejszym wybuchem wulkanu była erupcja w 79 roku n.e., na włoskiej ziemi, gdy wulkan Wezuwiusz stracił na skutek wybuchu wierzchołek a następne kilka godzin kompletnie zasypało miasto o nazwie Pompeje. Najsilniejsza erupcja obecnych czasów to wybuch ogromnego wulkanu o nazwie Krakatau w Indonezji, miało to miejsce 27 sierpnia roku 1883 a jego huk słyszano nawet 3700 kilometrów od miejsca erupcji czyli w Australii. Ta eksplozja spowodowała 30-metrową falą morską, to spowodowało śmierć blisko 36 tysięcy osób. Zaś chmura wyrzucanego popiołu wulkanicznego rozeszła się na cały glob, co wywołało bardzo widowiskowe zachody i wschody Słońca na kuli ziemskiej.

Kolejne pytanie, brzmi: gdzie występuje większość wulkanów?, oto odpowiedź:

Otóż wulkany znajdują się w miejscach, gdzie skorupa ziemska, jest cienka i mało stabilna czyli są to grzbiety oceaniczne oraz doliny ryftowe, a tutaj płyty litosferyczne rozsuwają się, także wzdłuż pewnych krawędzi kontynentów, tutaj płyty litosfery nasuwają się na siebie. Spotykamy tutaj trzęsienia ziemi oraz wybuchy wulkanów. Maksymalna liczba wulkanów znajduje się w pierścieniu ognistym, czyli dookoła Oceanu Spokojnego. To tutaj jest ponad połowa wszystkich czynnych wulkanów kuli ziemskiej.

Kolejne pytanie to, czy wulkany są pożyteczne dla człowieka?

Oczywiście wybuch wulkanu wzbudza zrozumiały strach u ludzi, gdyż przynosi ofiary śmiertelne, też niszczy całe miasta oraz zamienia rozległe tereny w całkowite pustkowia. I tak efekt wybuchu wulkanu może być nawet czasami korzystny. Niezwykle bogaty materiał wulkaniczny w różne związki mineralne, sprawia iż przekształcany jest w dość żyzną glebę, potem powraca pierwotna roślinność, zaś człowiek znowu osiedla się tu gdzie kiedyś wydarzyła się tragedia, pola uprawne przynoszą duże plony. Lawa oraz pozostały materiał wulkaniczny jest też stosowany w budownictwie, natomiast niektóre ze starych wulkanów stanowią cenne źródło siarki oraz innych minerałów. Uczeni twierdzą iż nasze zasoby wodne w części pochodzą właśnie z gazowej pary wodnej oraz pozostałych gazów, które są wyrzucane przez wulkany.