Kosmos to pojęcie obejmujące czasoprzestrzeń oraz zawierającą się w niej materię i energię. Jednostką organizacyjną materii jest Galaktyka. Nie wiadomo ile Galaktyk jest we Wszechświecie, wiadomo tylko, że Nasza jest jedną z wielu.
Powszechnie stosowany system klasyfikacji galaktyk został opracowany przez Erwina Hubble'a i w prawie niezmienionej formie jest używany do dnia dzisiejszego. Opiera się na budowie morfologicznej galaktyk.
Podział Hubble'a stosuje się tylko do takich galaktyk, w których źródłem światła są wyłącznie gwiazdy. Są to tzw. galaktyki normalne.
Bowiem istnieją jeszcze we Wszechświecie galaktyki, w których źródłem promieniowania nie są gwiazdy tylko aktywne jądro. Są to galaktyki osobliwe.
Galaktyki można podzielić na:
- eliptyczne - z zaznaczeniem stopnia spłaszczenia elipsy, zbudowane są głównie ze starych gwiazd o małych masach,
- spiralne - zbudowane są z jądra i ramion spiralnych, ramiona tworzą tzw. dysk galaktyczny. Obiekty te rotują wokół własnej osi
- spiralne z poprzeczką - poprzeczkę stanowi wydłużona struktura leżąca w płaszczyźnie dysku,
- soczewkowate - łączące cechy galaktyk spiralnych i eliptycznych.
Inne typy klasyfikacji opierają się m.in. na analizie jasności (rozkład jasności powierzchniowej) i widma ,czyli koloru i rodzajów widm emisyjnych.
Galaktyki normalne emitują promieniowanie elektromagnetyczne radiowe, podczerwone i rentgenowskie.
Jasności galaktyk w zakresie radiowym mieszczą się w przedziale Jasności rentgenowskie natomiast mają minimalny udział w jasności całkowitej galaktyk.
Jak już wcześniej wspomniano obok galaktyk normalnych istnieją jeszcze galaktyki osobliwe. Zalicza się do tej grupy:
- galaktyki nadolbrzymie - inaczej typu CD, stanowią silne źródło promieniowania radiowego
- galaktyki zwarte - są to małe obiekty, które posiadają pył międzygwiezdny emitujący promieniowanie
- galaktyki Haro - maja małe rozmiary ale posiadają charakterystyczne, bardzo jasne jądro
- galaktyki Markariana - tworzone głównie przez młode gwiazdy
- galaktyki z gorącymi plamami
- galaktyki Seyferta - posiadają stale eksplodujące jądra
- radiogalaktyki - emitują silne promieniowani radiowe
- galaktyki typu N - mają cechy pośrednie między radiogalaktykami a kwazarami
- kwazary - o małych rozmiarach kątowych, ma przesunięte ku podczerwieni widmo jak odległe galaktyki.
Sąsiednie galaktyki przy dobrych warunkach atmosferycznych można obserwować gołym okiem. Widoczna jest np. Wielka Mgławica w gwiazdozbiorze Andromedy, znana jako M31.Wyglądem przypomina delikatną mgiełkę. Z półkuli północnej widać jeszcze dwie inne galaktyki. Jednak dopiero z użyciem teleskopu można zaobserwować ich bogactwo we Wszechświecie. Przy obecnych możliwościach technicznych człowiek jest w stanie zlokalizować około miliarda galaktyk.
Komentarze (0)