Pola: grawitacyjne i elektrostatyczne na pozór łączy mnóstwo podobieństw. Dawniej uczeni sądzili, że mogą one być jednym przejawem tego samego oddziaływania i poszukiwali metod matematycznego połączenia teorii obu pól - tzw. unifikacja. Istotnie na początkowym etapie ewolucji Wszechświata oddziaływania grawitacyjne i elektrostatyczne, jak i jądrowe, stanowiły jedność. Obecnie jednak oddziaływania te różnią się od siebie pod pewnymi względami.

Źródłami pół grawitacyjnych są masy, a źródłami pól elektrostatycznych - ładunki elektryczne i poruszające się ciała namagnesowane. W przypadku sił grawitacyjnych masa jest zawsze jednoimienna, a sama siła przyciągająca, natomiast ładunki elektryczne mogą być dodatnie i ujemne, i stąd tak samo działać mogą siły elektrostatyczne. Stąd wynika niemożność ekranowania pola grawitacyjnego na tej samej zasadzie jak ekranowanie pól elektrostatycznych, przy pomocy ładunków znaku przeciwnego.

Siła grawitacyjna pomiędzy dwoma ciałami posiadającymi masę wyraża się wzorem:

F = G Mm / r2

Gdzie M, m są masami ciał, r jest odległością pomiędzy ich środkami, a G - stałą grawitacyjną, której wartość znamy z doświadczeń. Wzór opisujący siły elektrostatyczne wygląda dość podobnie:

F = k0 Qq / r2

Q i q są ładunkami, które mogą mieć różne lub te same znaki, stąd siła może być dodatnia lub ujemna. Stała k0 jest stałą elektrostatyczną, również wyznaczoną eksperymentalnie. Ponadto oba pola są na ogół polami zachowawczymi centralnymi lub też polami jednorodnymi. W pierwszym przypadku linie sił skupiane są w centrum ciała lub ładunku, w drugim są do siebie równoległe.

Dalsze podobieństwa dotyczy natężenia obu pól. Natężenie pola grawitacyjnego w określonym punkcie przestrzeni zdefiniowano jako iloraz siły działającej na małe ciało, tzw. ciało próbne, umieszczone w polu, do masy ciała. W przypadku pól elektrostatycznych jest analogicznie, z tym że masa próbna zastąpiona jest przez bardzo mały, dodatni ładunek próbny.

Skutkiem działania sił grawitacyjnych jest nadawanie masie próbnej pewnego przy spieszenia (przyspieszenie grawitacyjne.) Także pole elektrostatyczne bezpośrednio wywołuje ruch jednostajnie przyśpieszony, niejednostajnie przyśpieszony lub opóźniony ruch ładunków umieszczonych w polu sił. Pod względem makroskopowych efektów działania pole grawitacyjne odpowiada m.in. za przyspieszenie ziemskie, ruch ciał w układzie Słonecznym, ruch rakiet. Na człowieka i inne organizmy wpływ sił grawitacyjnych jest znikomy, choć przyśpieszenie zbliżone wartością do ziemskiego jest w dłuższych okresach czasu niezbędne dla zachowania właściwego rozwoju mięśni i ciśnienia krwi, co uwzględnia się przy załogowych lotach kosmicznych. Pole elektrostatyczne jest przyczyną przepływu prądu elektrycznego oraz zjawiska indukcji magnetycznej. W organizmach żywych odpowiedzialne jest za przewodzenie nerwowe, procesy metaboliczne, przepływ krwi i inne procesy, w przypadku roślin odpowiada za przepuszczalność błon komórkowych, wzrost, wchłanianie.

Najistotniejsza różnicę stanowi zasięg i siła oddziaływań. Siły grawitacyjne są wprawdzie, podobnie jak elektrostatyczne, siłami daleko zasięgowymi, jednak w porównaniu z polem elektrostatycznym siły grawitacji są względnie bardzo słabe.