Prawo Kulomba:

Wartość siły wzajemnego oddziaływania 2 naelektryzowanych kulek jest wprost proporcjonalna do iloczynu wartości ładunków nagromadzonych na kulkach oraz odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości pomiędzy ich środkami. F=k((q1q2)/r2)

Elektryzowanie przez dotykanie ciałami naelektryzowanymi:

Ładunek elektryczny nie może zostać utworzony z niczego, także nie jest on w stanie sam zniknąć. Może on tylko przenosić się z jednego ciała (albo jego fragmentu) na inne ciało (albo jego fragment).

Napięcie elektryczne:

Napięcie elektryczne pomiędzy 2 punktami pola elektrostatycznego może nas informować o tym, jakiej pracy dokonują siły tego pola czasie przesuwania pomiędzy tymi punktami ładunku 1 kulomba (1 C).

Napięcie:

Napięcie pomiędzy 2 punktami przewodnika równe jest co do wartości ilorazowi pracy (jaka wykonają siły pola elektrostatycznego w czasie przenoszenia ładunku elektrostatycznego pomiędzy tymi punktami) oraz wartości tego ładunku.

Natężenie prądu:

Natężenie prądu daje na informację, jaki ładunek elektryczny płynie w jednostce czasu przez poprzeczny przekrój przewodnika w jakimkolwiek fragmencie obwodu.

Prawo Ohma:

Natężenie prądu w przewodniku jest wprost proporcjonalne do napięcia przyłożonego pomiędzy jego końcami.

Opór właściwy przewodnika:

Opór właściwy przewodnika mówi nam o tym, jak ogromny opór tego przewodnika o długości jednego metra oraz przekroju jednego m2 (albo jednego mm2).

Opór odbiornika zastępczego:

Obór odbiornika zastępczego w połączeniu szeregowym równy jest sumie oporów poszczególnych odbiorników.

Odwrotność oporu odbiornika zastępczego:

Odwrotność oporu odbiornika zastępczego przy połączeniu równoległym równa jest sumie odwrotności oporów wszystkich odbiorników.

Praca oraz moc prądu elektrycznego:

Praca prądu elektrycznego w konkretnym odbiorniku równa jest iloczynowi napięcia pomiędzy jego końcami (U), natężenie prądu (I) jakie w nim płynie oraz czasu płynięcia tego prądu (t).

Reguła prawej dłoni:

Jeśli prawą dłonią obejmiemy z prądem tak, iż kciuk zwrócony będzie zgodnie z kierunkiem przepływającego przez przewodniku prądu, wówczas pozostałe 4 zgięte palce pokażą nam zwrot linii pola magnetycznego.

Jeśli prawą dłonią obejmiemy zwojnicę tak, by zgodnie z przepływającym w zwojnicy prądem, to odchylony kciuk pokaże zwrot linii pola magnetycznego w zwojnicy, (zatem pokaże koniec zwojnicy przy którym położony jest biegun północny powstałego magnesu).

Reguła lewej dłoni:

Jeśli lewą dłoń ułożymy w polu magnetycznym tak, by linie pola zwrócone były prostopadle ku wewnętrznej powierzchni dłoni, a 4 wyprostowane palce pokazywały kierunek przepływającego prądu, to odchylony o 90° kciuk pokaże kierunek oraz zwrot siły jaka działa na przewodnik.

Zjawisko indukcji elektromagnetycznej:

Kierunek prądu indukcyjnego jaki powstaje w zwojnicy na skutek zmian pola magnetycznego w jej środku jest cały czas taki, że pole magnetyczne wyprodukowane przez ten prąd przewidziała przyczynę, która go wywołała.

Fale elektromagnetyczne:

1. Wszystkim zmianom pola elektrycznego towarzyszy utworzenie zmiennego pola magnetycznego

2. Wszystkim zmianom pola magnetycznego towarzyszyło utworzenie zmiennego pola elektrycznego.

Odbicie światła:

Światło odbija się od powierzchni ciał cały czas w takim kierunku, że kąt odbicia równy jest kątowi padania (ß=). Promień padający, promień odbity oraz prostopadła do powierzchni zwierciadła wystawiona w punkcie padania leżą w jednej płaszczyźnie.