Odkrycie azotu
Za odkrywcę azotu uważa się Daniela Rutherforda, który w 1772r. wydał swoja rozprawę na ten temat. Inny chemik - Karl Sheele twierdzi, że wydzielił ten gaz już w 1770r., a jego praca "O powietrzu
i ogniu" została opublikowana w 1777r.
Rutherford otrzymał azot z powietrza atmosferycznego. Wymagało to, najpierw opracowania sposobu usunięcia gazu, powstającego przez oddychanie czy spalanie substancji z zamkniętej powierzchni. Tworzył się przy tym CO2, który musiał być usuwany przez badacza, w tym przypadku przez absorpcje w zasadzie potasowej. Po wydzieleniu tlenu z powietrza pozostawał azot.
Drugi badacz - Scheele odkryty gaz nazywał "zepsutym powietrzem", inny naukowiec Priestley "powietrzem flogistonowym", a Lavoisier, czadem atmosferycznym, mofette atmosphérique. W 1787r. wprowadzona została nazwa azote, pochodząca od wyrazu azotikos, który po grecku oznacza " nie podtrzymujący życia". Łaciński termin Nitrogenium zawdzięczamy francuskiemu chemikowi Chaptalowi, który nazwał go tak na cześć Cavendisha. Ten ostatni w 1785r. udowodnił, że azot reaguje z tlenem w łuku elektrycznym. Tlenki azotu, natomiast reagując z wodą tworzą kwas, acidum nitricum, kwas azotowy. Była to pierwsza synteza kwasu.
Właściwości fizyczne:
- jest gazem bez barwy, woni i smaku
- rozpuszcza się w wodzie słabiej niż tlen
- skrapla się bardzo trudno - pod normalnym ciśnieniem dopiero w temperaturze -196oC
Skroplenie azotu zawdzięczamy polskim uczonym: Wróblewskiemu i Olszewskiemu, którzy dokonali tego
16 kwietnia 1883r.
Właściwości chemiczne:
- należy do grupy 15 - azotowców
- posiada 5 elektronów walencyjnych
- reaguje z wodorem i metalami, w których przyjmuje wartościowość III (przyjmuje 3 elektrony)
Występowanie
Azot jest składnikiem wielu związków organicznych. Występuje w białkach, będących podstawową substancja budulcowa organizmu.
W przyrodzie występuje w postaci soli kwasów azotowego (V) i azotowego (III), ale nie jest pierwiastkiem zbyt rozpowszechnionym (28 miejsce).
Zastosowanie:
- jako barwniki
- środki wybuchowe: nitrogliceryna
- w produkcji nitrocelulozy, mocznika
- nawozów sztucznych