Radioaktywność to samoistny rozpad jąder atomowych pierwiastków. Rozpadowi ulęgają tylko pierwiastki radioaktywne. W wyniku tej reakcji powstaje nowe pierwiastki radioaktywne odznaczające się innymi właściwościami.
Promieniotwórczość dzielimy na:
- promieniotwórczość naturalną (atomy pierwiastków radioaktywnych samorzutnie ulęgają rozszczepieniu);
- promieniotwórczość sztuczna (powstaje w wyniku bombardowania protonami lub neutronami jądra atomu pierwiastka radioaktywnego).
Promieniotwórczość naturalną odkrył H. Becquerel, zaś promieniotwórczość sztuczną odkryła Irena oraz Fryderyk Joliot-Curie.
Promieniotwórczość może wyrządzić wiele szkód, ale także niesie ze sobą, o ile jest w odpowiedni sposób wykorzystane, wiele pożytku. Zjawisko radioaktywności jest wykorzystywane w kilku obszarach działalności człowieka. Bardzo ważne zastosowania ma zjawisko radioaktywności w medycynie (radioterapia). Jest wykorzystywana do eliminowania komórek nowotworowych. Z pewnością każdy zdaje sobie sprawę, jakim typem choroby jest rak. Dlatego nawet minimalna możliwość zaradzenia tej chorobie, w wyniku stosowania promieniowania jonizującego, niesie ze sobą wiele nadziei, tak bardzo potrzebnej osobom, dla których wszystkie inne sposoby są już nieskuteczne.
Niekorzystny wpływ promieniowania występował zawsze, nie tylko w wyniku działalności człowieka.
W glebie, w wodzie pierwiastki radioaktywne są obecne. Dociera także do nas promieniowanie kosmiczne.
Obecne w glebie oraz wodzie pierwiastki promieniotwórcze (tor, uran) powodują promieniowanie.
Mogą spowodować skutki wczesne oraz późne promieniowania. Choroba popromienna wynikła z napromieniowania organizmu ludzkiego charakteryzuje się :
- zmęczenie;
- brakiem apetytu;
- wymiotami.
Następstwa choroby popromiennej to:
- podwyższona temperatura;
- biegunka;
- wyniszczenie oraz odwodnienie organizmu;
- śmierć.
Skutki napromieniowania mogą objawiać się dopiero po kilku miesiącach. Przyczyna napromieniowania są niekorzystne dla człowieka choroby nowotworowe.
